‘De Wertheims’ door Silvia Tennenbaum

In De Wertheims beschrijft Silvia Tennenbaum het leven van de Wertheims, een moderne welgestelde Joodse familie die in Frankfurt woont. Zij beschrijft hun leven tegen de achtergrond van de Eerste én de Tweede Wereldoorlog.

Ze introduceert de familie uitgebreid. Aanvankelijk werkt het verwarrend en gebruik je de stamboom regelmatig, maar op een gegeven moment weet je wie bij welke familie hoort en welke generatie dat is. Dan kun je je focussen op het verhaal.
Je leert dat de pater familias Moritz zich heeft opgewerkt en regeert over zijn familie met strenge doch rechtvaardige hand. Hij draagt vlak voor zijn overlijden het stokje over aan zijn zoon Edu. Edu is een succesvolle jongen, die een fervent kunstverzamelaar is en uiteindelijk een succesvol bankier wordt. Hij wordt de nieuwe pater familias en probeert bijna elk familielid te controleren middels zijn geld en steun die hij kan bieden.
Daarnaast worden de levens van de andere familieleden beschreven. Bijvoorbeeld van Edu’s broer Gottfried die naar Amerika emigreert (omdat hij is verstoten uit de familie, nadat hij een vrouw heeft aangerand) en hier een gezin sticht en later zelfmoord pleegt. Ook het verhaal van zijn zus Lene Wertheim en de andere broers en zussen komen aan bod; wat zij ervaren naar de aanloop van en tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog.
Waar de Eerste Wereldoorlog voor mijn gevoel redelijk kort wordt beschreven (ik las er zo doorheen), wordt er meer ingezoomd op de aanloop en effecten van de Tweede Wereldoorlogen op de familieleden. De familieleden verhuizen in de Tweede Wereldoorlog naar verschillende landen en Tennenbaum beschrijft de aanloop en gebeurtenissen in die landen. Lene Wertheim, die model stond voor Tennenbaums eigen moeder, verhuist met haar gezin bijvoorbeeld naar Amerika. Ik vond het erg interessant om dat tegen elkaar af te zetten en te lezen.

Het boek is erg informatief zijn voor mensen die minder bekend zijn met de gebeurtenissen in Europa tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Haar schrijfstijl is erg prettig en het boek leest daarom lekker door ondanks de 574 pagina’s. Het is mooi om te zien hoe zij aan de vele personages een karakter geeft. Ze hoeft hier niet eens veel woorden voor te gebruiken. Je leert de personages daardoor voor je gevoel goed genoeg kennen. Hoewel het boek geen nieuwe feiten over de Holocaust weergeeft, raakt het je toch elke keer weer als je over de verschrikkingen leest en Tennenbaum weet dat zeer goed en levendig weer te geven. Al met al vond ik het een mooi geschreven boek dat een omvangrijke familiegeschiedenis beschrijft in twee voor de wereld tekenende perioden.

Uitgeverij        Nieuw Amsterdam, 2013
pagina’s          574
vertaald           uit het Engels door Josephine Ruitenberg & Emmy van Beest (Yesterdays Streets)
ISBN               978 9046 814 338

Recensie door Sereena, januari 2014