‘De Mitford- moorden’ door Jessica Fellowes

De Mitford-moorden, geschreven door schrijfster en journaliste Jessica Fellowes, zijn detectives waarin in elk deel een Mitford-kind een (hoofd)rol speelt. De Britse adellijke familie Mitford heeft echt bestaan. Het zijn vader David Freeman-Mitford, 2e baron van Redesdale (1878 – 1958), moeder Sydney Bowles  (1880 -1963), maar vooral hun zeven kinderen, zes dochters en een zoon, die allemaal op een of andere manier beroemd of berucht werden. De aantrekkelijkheid van deze familie is dat de kinderen als volwassenen zeer verschillend dachten en dus ook zeer verschillende maatschappelijke posities hadden.

De oudste dochter, roman- en biografieschrijfster Nancy Mitford (1904-1973), was wellicht de bekendste Mitford-zus; ze schreef satirische romans en biografieën over het leven van adellijke mensen, zoals The pursuit of love(1945) en Love in a Cold Climate(1949). Haar verhalen bevatten veel autobiografische elementen. De Mitford-kinderen hebben vaak model gestaan in boeken, in een musical en in TV-series.  Wellicht wordt er van deze reeks detectives weer een nieuwe DVD-serie gemaakt.
Tweede dochter Pamela trouwde, scheidde en leefde de rest van haar leven met een Italiaanse ‘horsewoman’. Derde dochter Jessica nam deel aan de Spaanse burgeroorlog, was communiste, leefde in de VS en schreef de bestseller The American Way of Death, vierde dochter Diana trouwde met de Britse fascistenleider Sir Oswald Mosley en bracht daardoor drie jaar van WOII in de Holloway-gevangenis door,  vijfde dochter Unity was een persoonlijke vriendin van Hitler en zesde en jongste Deborah trouwde de duke of Devonshire en schreef 12 boeken over hun kasteel en andere grote adellijke onderkomens. Of zoon Thomas, geboren in 1909, in deze serie ook een boekdeel krijgt is mij niet bekend. Hij ondersteunde het fascistisch gedachtegoed en mocht niet in Europa vechten tijdens WOII. Men stuurde hem naar Birma, waar hij in 1945 omkwam. In deel 1 van De Mitford-moorden heeft de oudste dochter Nancy Mitford, in 1920 16 jaar, een hoofdrol.

Na een wat opsommerig begin over uiterlijkheden en locaties, werd het een amusant verhaal. Niet diepgaand, puur amusement. De ware gebeurtenissen in de familie Mitford maken het boek aardig om te lezen. De schrijfstijl is prettig en eigentijds. Vader Mitford is een nogal knorrige schreeuwlelijk en moeder is afstandelijk. Ze is uit op haar gemak; misschien niet zo gek als je zeven kinderen hebt gebaard. Ze is meedogenloos waar het haar personeel betreft. Wanneer ze haar een strobreed in de weg leggen, kan dat hun ontslag betekenen.

Het verhaal volgt Louisa, een jonge vrouw uit Londen, die bij haar moeder woont en haar helpt de was te doen voor andere mensen. Zij wordt op een dag door haar oom, die tijdelijk bij hen in hun armoedige huis woont, hardhandig gedwongen met hem mee te gaan in de trein. Oom heeft afgrijselijke plannen met Louisa, maar die kan op een gegeven moment uit de trein springen. Op het station waar ze eruit springt wordt ze opgeraapt door Guy, een jongeman die werkzaam is bij de Spoorwegpolitie. Een dag later wordt ze, als hulp van nanny Blor,  aangenomen als kindermeisje in het landhuis van de familie Mitford. We maken kennis met alle meisjes Mitford, die op de eerste verdieping van het landhuis hun kinderkamers hebben, waar ook Louisa en de nanny slapen. Ze zijn in 1920 in de leeftijd van 13 tot en met 0 jaar. Zoon Thomas is 11 jaar en hij is, omdat hij een jongen is, naar kostschool gestuurd. Dat is voor de meisjes niet nodig, ze krijgen thuisonderwijs. Ze krijgen eveneens vaardigheden onderwezen, die ze nodig hebben om goede echtgenoten van rijke en liefst adellijke mannen te worden. In de trein, waarin Louisa zat, blijkt een moord gepleegd te zijn. Slachtoffer is oud-verpleegster Florence Shore, nazaat van Florence Nightingale, die alle oorlogsjaren en nog twee jaar daarna, vlak achter het front in België gewonden heeft verpleegd en zich nu wil terugtrekken op een rustige plek, in het huis van haar geliefde. Scotland Yard onderzoekt de zaak, maar komt niet erg ver. Guy, die verliefd is op Louisa, wil de moord oplossen omdat hij denkt op die manier kans te maken op een baan bij Scotland Yard. Nancy en Louisa, die ondanks het standsverschil toch vriendinnen zijn, helpen hem daarbij.

Het boek is 374 bladzijden dik en verveelde me niet. Wat ik al zei: goed amusement met een tintje geschiedenis. Amusement, ook al wordt er een vrouw ernstig bedreigd door een familielid, een andere vrouw vermoord en klinken de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog nog door in de levens van een aantal personages. Het is een beetje Downton Abbey, een simpeler soort Agatha Christie en door de tienerleeftijd van de drie voornaamste figuren, heeft het verhaal vleugjes Joop ter Heul.

Uitgeverij         Volt, 2019
Pagina’s          374
Vertaald           uit het Engels door Alexandra van Raab van Canstein (The Mitford murders)
ISBN               978 9021 417 028

Recensie door Hannah Kuipers, oktober 2019