‘Een Huis in de Hemel’ door Amanda Lindhout & Sara Corbett
Een huis in de hemel beschrijft het verhaal van Amanda Lindhout die wordt ontvoerd in Somalië.
Het eerste gedeelte beschrijft haar bijzonder jeugd, met een vader die ontdekt dat hij homoseksueel is en het gezin verlaat. Haar moeder heeft een relatie met een gewelddadige man. Amanda vindt het heerlijk om weg te vluchten in het lezen van National Geografics en droomt van verre bestemmingen.
Vanaf haar 19e werkt Amanda wisselend enkele maanden als serveerster in haar thuisland Canada om vervolgens met het verdiende geld te gaan reizen. Tijdens haar reizen in Afrika ontmoet ze de Australische fotograaf Nigel. Ze reizen een tijd samen en gaan een relatie aan. Echter, wanneer zij zich in Londen willen settelen blijkt Nigel getrouwd te zijn. De relatie wordt verbroken, maar ze houden contact.
Geïnspireerd door Nigel besluit Amanda om haar reizen te bekostigen met fotografie. Het lukt haar om mee te reizen met het Amerikaanse leger en ze wordt verslaggeefster voor een Iraanse zender. Ze krijgt al snel het advies om als freelancer te gaan werken en gaat naar Bagdad om haar kansen als journalist te vergroten.
Wanneer ze 7 maanden in Bagdad werkt, duikt er een interview van Amanda op uit de tijd dat zij als verslaggeefster werkte waarin ze naïeve uitingen doet over haar huidige collega’s van nu. Ze besluit het tumult te ontvluchten door een reportage te gaan maken in Somalie. Haar keuze valt op dit land, omdat het bekend staat als onveilig, en daarom is er weinig concurrentie.
Amanda heeft Nigel aangemoedigd om met haar mee te gaan en heeft een Somalische fixer ingehuurd. Helaas kan de fixer niet voorkomen dat Amanda en Nigel op de vierde dag worden gegijzeld.
Aanvankelijk hopen ze dat het gaat om een beroving, maar langzaam dringt het besef tot ze door dat het gaat om een ontvoering, die uiteindelijk 460 dagen zal duren. Gedurende die periode verblijven ze in verschillende huizen, die Amanda een naam geeft. Haar ouders doen er vanuit Canada alles aan om haar en Nigel vrij te krijgen.
Het eerste huis noemt ze het elektrische huis: hierin mogen Amanda en Nigel in één kamer verblijven, mits er een grote fysieke ruimte tussen hen blijft. De ontvoerders zijn vriendelijk en doen boodschappen. Nigel en Amanda geven de jongens Engelse les en de jongens geven Nigel en Amanda Koran les. In deze periode besluiten Nigel en Amanda om moslim te worden. Ze hopen zo op bescherming te kunnen rekenen (moslims behoren elkaar te helpen) en kunnen zich verdiepen in de Koran, om zich met de woorden van de Koran te kunnen verweren.
Ze verhuizen naar het ontsnappingshuis, waar ze in verschillende kamers verblijven. Hier wordt Amanda’s angst werkelijkheid, ze wordt misbruikt door één van de ontvoerders. Ze kan zich niet verweren.
Nigel en Amanda kunnen communiceren via briefjes in de badkamer en later via het raam. Door het raam fantaseren ze over een toekomst en beramen ze een vlucht. De vlucht mislukt en de ontvoerders geven Amanda de schuld van de vlucht. Ze worden hierin gesteund door Nigel.
Na de mislukte ontsnapping worden ze naar het verwaarloosde huis gebracht. Terwijl Nigel in relatieve luxe verblijft, wordt Amanda seksueel misbruikt door alle ontvoerders als straf voor de vlucht en verbannen naar een totaal duistere ruimte, waar ze met een ketting tussen haar benen gedwongen wordt om te blijven liggen.
In het duistere huis veranderen de omstandigheden een heel klein beetje. Enkele mannen lijken berouw te hebben van de groepsverkrachting en geven haar soms wat lekkers te eten. De omstandigheden waarin ze verblijft veranderen echter niet.
De gevechten in Somalië komen dichterbij en de ontvoerders kiezen voor een veiliger onderkomen, het positieve huis. Daar put ze, ondanks de ongewijzigde omstandigheden en ondanks dat ze de kokkin nooit ziet, moed uit het feit dat er een vrouw in haar directe omgeving is.
De onrusten blijven oprukken en ze verhuizen naar het strandhuis. Om meer druk op de onderhandelingen te zetten, wordt Amanda gruwelijk mishandeld. Amanda is gebroken en overweegt suïcide.
Zo plotseling als de ontvoering plaatsvond, zo plotseling vindt de vrijlating plaats.
In de epiloog vertelt Amanda hoe het nu met haar gaat.
Het verhaal is met een zeker afstandelijkheid geschreven, waardoor er relatief emotieloos over gruwelijkheden en angst wordt verteld. Pas vanaf de ontvoering wordt het boek boeiend. Daarvóór leest het als een lange trage inleiding.
Over de auteur (van haar eigen website)
Amanda Lindhout (1981) is an award winning humanitarian, social activist, public speaker and writer, as well as the Founder and former Executive Director of the Global Enrichment Foundation.
A woman whose compassion and determination are a powerful portrait of the strength of the human spirit, she founded the Global Enrichment Foundation to empower, educate and provide aid in the very country where she lost her freedom. Amanda’s trajectory as a woman of unique resilience, vision and action has made her an inspiring example of how one person can enact positive change on a worldwide scale. In 2012, the Women’s Executive Network named Amanda one of Canada’s 100 Most Powerful Women.
Uitgeverij Artemis, 2014
Pagina’s 429
Vertaald uit het Engels door Karin E. Pijl en Lidy Pol (A house in the sky)
ISBN 978 9047 202 172
Recensie door Esther Warnaar, oktober 2014