Oktober nieuwsbrief

In Utrecht is deze week het ILFU literatuur festival nog aan de gang.
Op 4 oktober is er een feestelijke avond rond het 50-jarig schrijverschap van Mensje van Keulen. De 77-jarige schrijfster debuteerde in 1972 met de roman Bleekers zomer, waarin ze haar genadeloze en toch compassievolle scherpe blik over de mensheid laat stralen. Daarna schreef ze romans als Overspel en Engelbert,  kinderboeken, korte verhalen, poëzie en satire, publiceerde ze autobiografische boeken, dagboeken en haar verhalen over katten. In 2014 kreeg ze de Constantijn Huygensprijs.
Meer info: https://www.tivolivredenburg.nl/agenda/de-van-keulen-karavaan-04-10-2023/ en https://www.mensjevankeulen.nl

Op 7 oktober sluit de Nacht van de poëzie het literatuurfestival af. In het TivoliVredenburg presenteert o.a. Ester Naomi Perquin als vanouds een twintigtal dichters en een handvol ‘entr’actes’. Omdat het de 40e editie is, zijn er een aantal oudgedienden die er al op de eerste ’Nacht’ in 1980 al bij waren, waaronder Judith Herzberg. Actrice en verhalenverteller Gerda Havertong selecteerde haar favorieten uit de 40-jarige geschiedenis en zal ze voordragen. Andere dichters die te gast zullen zijn: Alara Adilow, Hannah van Binsbergen, Joke van Caesbroeck, Babeth Fonchi Fotchind, Eva Gerlach, Dominique de Groen, Ruth Lasters en Anne Provoost.
Meer info: https://www.tivolivredenburg.nl/agenda/ilfu-1000-dichters-07-10-2023/

*Oktober is de Maand van de Geschiedenis. Een open deur: bestudering van het verleden kan helpen om het heden en onszelf in dat heden beter te begrijpen. Het thema dit jaar is ‘Eureka’, een uitroep van de Griekse uitvinder Archimedes: “Ik heb het gevonden”. Zo gaat de aandacht dit jaar vooral uit naar de ‘makers van de vooruitgang’, mensen die ontdekkingen hebben gedaan niet alleen in de natuurwetenschap, maar ook op gebieden als de filosofie, geschiedschrijving en kunst. Op de website vind je artikelen over de eerste vrouwelijke hoogleraar Johanna Westerdijk en de eerste vrouwelijke medisch studente en arts Aletta Jacobs, en een podcast ‘De ongeziene vrouwelijke pioniers van de natuurwetenschap over minder bekende vrouwen.
Meer info: https://www.maandvandegeschiedenis.nl/page/27404/hoe-hans-hoogleraar-werd; https://www.maandvandegeschiedenis.nl/artikelen/wie-was-aletta-jacobs;
https://www.maandvandegeschiedenis.nl/page/27152/luistertip-de-ongeziene-vrouwelijke-pioniers-van-de-natuurwetenschap

Dagblad Trouw verscheen voor het eerst in februari 1943. Het was een illegale krant die was opgericht door een groep orthodox-protestantse verzetsmensen. Het was niet bepaald ongevaarlijk werken bij de Trouw-groep, honderden zijn opgepakt en gedood. Sinds een paar jaar zijn een aantal vrouwen het oorlogsarchief van de krant aan het bestuderen op zoek naar de bijdrage van vrouwen. Inmiddels hebben zo’n honderd vrouwen een naam gekregen en is er een beeld van wat ze deden. Dat is één derde van vrouwen in het archief, dat voor een groot deel uit brieven bestaat die verzetsmensen aan elkaar schreven. De vrouwen waren vaak anoniem, hadden en een schuilnaam of heetten ‘het meisje van…’. De brieven blijken niet allemaal te gaan over wat het verzet doet, maar ook wat het verzet met je doet. Verzetsmensen schreven ook heel persoonlijke brieven geschreven. Dat hielp bij het gevoel er niet alleen voor te staan. Het onderzoek naar de vrouwen wordt nog voortgezet. Als het is afgerond, zullen alle gevonden namen en de biografieën van de vrouwen openbaar gemaakt worden.
Meer info in recente artikelen in Trouw, o.a. https://www.trouw.nl/binnenland/honderd-verzetsvrouwen-voor-illegale-trouw-krijgen-eindelijk-een-naam~b988e22c/

Onlangs uitgebrachte titels
– In haar debuutroman Moeders. Heiligen. schrijft Dieuwertje Mertens over het archetype van de vrouw als moeder-hoer-heilige, en belicht haar van allerlei kanten. Op reis met haar minnaar is Mercedes wanhopig tot de Heilige Maagd Maria op het plein van een klein gehucht haar gordel naar haar uitwerpt als een reddingsboei. In Maria vindt ze een vertrouwelinge bij wie ze haar hart kan luchten. De bekendste moeder uit de geschiedenis is dolblij met wat aanspraak en reflecteert op haar rol in de Bijbel en alle mythevorming rond haar persoon. Ook heel andere personages komen voorbij met hun eigen verhalen. Het laat zien hoe moederschap op heel verschillende manieren ervaren kan worden en hoe dit invloed heeft op anderen. In de kritieken is veel lof voor Dieuwertje Mertens en haar poëtische roman
– Het is 1981. Ann vergezelt haar lief Mohamed naar Marokko, waar ze zijn familie zal leren kennen. Het voelt als een bevrijding, want Ann komt uit een benauwend gezin, waar de moeder het overspel van haar man uitwerkt op de dochter. In Marokko moet de liefde tussen Ann en Mohamed eindelijk kunnen bloeien. Maar dan blijken er wel heel veel sociale verplichtingen te zijn, verstikkende tradities en allerlei tenen om onverhoeds op te kunnen trappen. In Het land waar de stenen je kennen doet Ann Graus verslag van de reis, een road novel over culturele verschillen, man en vrouw, Marokkanen en Riffijnen, en de liefde die alles zou moeten overbruggen.
– Huiswerk is de nieuwe roman van Marja Pruis. Daarin vertelt ze over Clara Feij, die vindt dat ze in het mooiste huis van Amsterdam is komen te wonen. Schoonmaken laat ze over aan een stoet van werksters, gevlucht uit eigen land. Als Rose bij haar thuis komt, verandert alles. Hoe kun je iemand helpen, als je niets van haar weet? En hoe blijf je iemand vertrouwen, als alles tegen haar pleit? Hoe kan je de baas zijn en dat toch niet willen zijn?  De roman is eigen aan de stijl van Marja Pruis één groot zelfonderzoek van de hedendaagse mens, die heen en weer geslingerd wordt tussen gevoelens, gedachten en praktische overwegingen, die elkaar regelmatig uitsluiten, de verwarring waarin de westerse mens met zijn goede bedoelingen gevangen zit.
– In Brood en melk beschrijft Karolina Ramqvist de met geur, kleur en smaak gevulde jeugd van een eenzaam meisje. Ze herinnert zich de mandarijnen, het geroosterde brood en dat een van haar eerste woorden Schwarzwalderkirschtorte was. Dat een bord pannenkoeken op het aanrecht betekende dat ze alleen thuis zou zijn. Ze denkt terug aan de geur van haar moeder, de rijstpudding van haar oma en aan haar vader, aan die keer dat hij een perfect diner voor haar bereidde. Met behulp van herinneringen aan mensen en voedsel reconstrueert ze haar jeugd. Centraal staat een erfstuk, de eettafel die was bedoeld voor grote diners, maar waar ze meestal alleen aan zat. Ze heeft hem meegenomen naar haar nieuwe eenkamerappartement. Het enige wat ze wil is haar obsessie met eten overwinnen en een rijstpudding maken die haar dochter zal willen proeven.
– Sholeh Rezazadeh schreef eerder De hemel is paars. In Ik ken een berg die op me wacht vertelt ze over de 40-jarige Alma die in een woonboot op de Amstel woont. Ze heeft een drukke baan. Op een dag besluit ze om in haar eentje naar Iran te reizen. Daar sluit ze zich aan bij een nomadenvolk. Saray hoedt schapen en melkt geiten. Ze is verliefd op een jongen van een andere nomadenfamilie en ontmoet hem in het geheim aan de oever van de Aras, de bruisende rivier die door het ruige berglandschap dendert. De nomaden leven bij de dag en eten wat de seizoenen te bieden hebben. In plaats van constant op hun iPhone te turen zijn ze verbonden met elkaar. Maar ze worden in hun voortbestaan bedreigd. Door de klimaatverandering wordt het steeds droger, Aras buldert minder en steeds meer jonge nomaden willen in de stad leven.
– Carry Slee kijkt in Zijn jongen liefdevol terug op haar onstuimige kindertijd. Vader Slee heeft het eeuwige leven. Dus dat hij nu overleden is, zal wel weer één van zijn grappen zijn. Terwijl ze halsoverkop naar haar moeder rijdt om te achterhalen of het nieuws inderdaad klopt, blikt ze terug op haar jeugd waarin diezelfde moeder een grote rol speelde. Maar hoe dichter ze bij haar ouderlijk huis komt, hoe meer haar vader op de voorgrond treedt, met al zijn verschillende gezichten en hoe hij haar als jongen behandelde. Ze geeft een beeld van gezinsverhoudingen, de rollen die we aannemen voor wie we liefhebben, en een eigen identiteit krijgen.
– De roman Soeda, laat maar vertelt Maddy Stolk haar eigen aangrijpende Indische familiegeschiedenis (= de ondertitel) en de impact van het racisme en de trauma’s die generaties lang doorwerken. Dit doet ze naar aanleiding van het opruimen van haar ouderlijk huis na het overlijden van haar moeder. Met een mengeling van weerzin en opluchting baant ze zich een weg door de rommel en overblijfselen uit een ver verleden. Het zijn de resultaten van een leven lang verzamelen door haar door het jappenkamp getraumatiseerde moeder en de herinneringen van haar vader aan zijn jeugd in Nederlands-Indië.
Andere titels:
– Nomade van Humeyra Cetinel
– De zomer van de onwaarheden van Nelleke Zandwijk
– Alleen en duizend mensen van Malou Holhuijsen
– Juice van Heleen van Royen
– Mimosa van Mette Maria van Dijk

Vertaalde romans
– Ali Smith baseerde haar roman Meisje ontmoet jongen op Ovidius’ mythe over Iphis en Ianthe: Een meisje ontmoet een jongen, het oudste verhaal van de wereld. Maar wat gebeurt er als een oud verhaal onder compleet nieuwe omstandigheden verteld wordt? Ali Smiths hervertelling van een van de metamorfosen van Ovidius is een verhaal over vloeibaarheid, over meisjes en jongens, meisjes en meisjes, liefde en verandering. “Grappig en verfrissend, poëtisch en politiek: een mythe over metamorfosen, zich afspelend in moderne tijden.”
– Charlatan van Zadie Smith is gebaseerd op gebeurtenissen uit de geschiedenis, Engeland in de 19e eeuw. Eliza Touchet is de Schotse huishoudster, en aangetrouwde nicht, van William Ainsworth, een schrijver wiens roem tanende is en met wie ze al dertig jaar door het leven gaat. Eliza heeft tal van interesses: literatuur, slavernij, klasse, haar neef, zijn vrouwen, dit leven en het volgende. Maar ze is ook sceptisch. Ze verdenkt haar neef ervan geen talent te hebben; zijn succesvolle vriend, Charles Dickens, dat hij een pestkop en een moralist is; en dat Engeland een land van valse schijn is, waarin niets is wat het lijkt.  Andrew Bogle is als slaaf opgegroeid op de Hope Plantation op Jamaica. Hij weet dat elk schepje suiker mensenlevens kost. Dat de rijken de armen bedriegen. En dat mensen gemakkelijker te manipuleren zijn dan ze denken. Wanneer Bogle kroongetuige is in een beruchte rechtszaak, weet hij dat zijn toekomst afhangt van wat hij gaat zeggen.
– Drie dagen in augustus van Anne Stern gaat over het bestaan van op het eerste gezicht gewone burgers in vooroorlogs Berlijn. Het is augustus, 1936, de Olympische Spelen zijn gaande in een nationaalsocialistisch Berlijn en de spanningen lopen hoog op. Maar Elfie vindt rust in haar werk bij chocolaterie Sawade. Puur geluk verkoopt ze daar, in de vorm van nougat, pralines en zachte marsepein. Elfie en haar buren aan de Unter den Linden proberen om er in deze roerige tijden voor elkaar te zijn. Als Elfie weer eens chocolade langsbrengt bij de oude Madame Conte, ontdekt ze het verhaal van een bijzondere bonbon en een verboden liefde. Want wie is toch die dame die op een van de wikkels van de chocolaterie prijkt? En kan Elfie zelf iets leren van de lust waarmee de oude dame nog steeds haar dagen vult?
– Tussen werelden is de nieuwe briefroman van Juli Zeh, die ze samen met Simon Urban heeft geschreven. Het is een soort urgente en actuele satire over de kloof in de maatschappij en hoe die te dichten. Twintig jaar zijn er verstreken sinds hun laatste ontmoeting wanneer Stefan en Theresa elkaar per toeval zien in Hamburg. Hun eerste reünie eindigt in een ramp. Als studenten waren ze hecht, nu hebben ze nauwelijks nog iets gemeen. Stefan maakte carrière bij het grootste weekblad van Duitsland, Theresa nam de boerderij van haar vader in Brandenburg over. Ze staan heel verschillend in het leven. Bij zijn krant probeert Stefan klimaatverandering tegen te gaan door erover te schrijven. Theresa staat voor uitdagingen met haar biologische melkveebedrijf. De twee besluiten helemaal opnieuw te beginnen en in openhartige en zeer emotionele berichten via e-mail en WhatsApp vertellen ze elkaar over hun wereld. Ze belanden echter steeds vaker in verhitte discussies. Beiden beseffen dat ze op het punt staan iets cruciaals te verliezen: de vrijheid om zelf te bepalen wie ze zijn.
– In de Griekse mythologie wordt Klytemnestra vaak neergezet als een wraakzuchtige echtgenote-moordenares. Maar de debuutroman van Constanza Casati, Klytaimnestra, geeft de zus van Helena van Troje een plaats in de schijnwerpers en stelt haar in staat haar verhaal over tragedie en wraak te vertellen. Klytemnestra was een sterke krijger, moeder en koningin met een talent om te overleven. Het verhaal volgt haar terwijl ze navigeert door de door mannen gedomineerde wereld van het oude Griekenland. Ondanks een tragisch leven houdt ze vast aan haar autonomie. Terwijl literatuur en kunst mannelijke Griekse helden typisch als moedig of voorbeeldig hebben afgeschilderd, benadrukt Klytemnestra in plaats daarvan hun vreselijke daden en seksistische overtuigingen. “Een sterk debuut en een prachtige hervertelling van een Griekse mythe.”
– Sinds zijn aankomst in het hoofdkwartier bij de stad luistert de kolonel elke avond naar de vernietigende geluiden van de herovering. Eerlijk gezegd is hij dankbaar voor die herrie. Die zorgt ervoor dat hij in elk geval even de stemmen in zijn hoofd niet hoort; zijn geweten, dat hem ’s nachts toch al uit zijn slaap houdt. Even verderop, in het vervallen paleis, staart de generaal van hetzelfde leger naar een onthoofd borstbeeld. Vroeger of later, denkt hij, zal ook ík vallen. En dan is er de jonge ordonnans van de generaal. Midden in deze oorlog-zonder-einde denkt hij aan de brieven die zijn moeder hem stuurt, de enige herinnering aan menselijkheid in deze mistige stad, geschreven in een priegelig handschrift. Emilienne Malfatto vertelt in De kolonel slaapt niet over hoe ze alle drie vastzitten in een oorlog die ze niet kunnen winnen, ze vluchten voor de onoverkomelijke fouten uit hun verleden en heden: ze verstoppen zich in de hiërarchie, in een bericht van het thuisfront, of, misschien, in een diepe slaap.
– Jadine Childs is een zwart fotomodel met een witte opdrachtgever, een witte vriend en een jas gemaakt van negentig perfecte zeehondenhuiden. Son is een zwarte voortvluchtige man die alles belichaamt wat zij verafschuwt én begeert. Toni Morrison volgt in Teer hun affaire, die zich afspeelt tussen het Caribisch gebied, Manhattan en het diepe zuiden van de VS. Gaandeweg ontstaan er nieuwe banden, gaan zowel antipathieën als sympathieën schuiven, worden beeldvorming en zelfbedrog genadeloos doorgeprikt. Elk personage wordt geconfronteerd met de eigen vooroordelen, met (vermeend) verraad en met de vele nuances binnen de verhoudingen tussen zwarten en witten, tussen zwarten onderling, tussen witten onderling, tussen meester en dienaar, tussen man en vrouw.
– In De fabriek van Hiroko Oyamada moeten drie nieuwe werknemers hun weg zien te vinden in een gigantische fabriek in een naamloze Japanse stad. Een uitgebluste uitzendkracht, wier enige taak het is om de papierversnipperaar dag in, dag uit van papier te voorzien. Een voormalige ICT’er, die stapels onbegrijpelijke drukproeven moet corrigeren. En een in mos gespecialiseerde bioloog, die een project mag optuigen om de fabrieksgebouwen van groene daken te voorzien. Hun banale werkzaamheden hebben gemeen dat het doel ervan ondoorgrondelijk blijft. De uren, dagen, en misschien wel jaren, rijgen zich aaneen. Waar houdt de fabriek op en waar begint de rest van de wereld? Na verloop van tijd worstelen de drie arbeidskrachten met de meest existentiële vraag van allemaal: wat doe ik hier ook al weer?
– Door het grote vuur van Alice Winn is een verhaal van een verboden liefde tussen twee jonge officieren tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het is 1914, en de oorlog in Europa zal de levens eisen van duizenden jonge mannen aan beide kanten van de strijd. Voor de jongens op een kostschool op het Britse platteland voelt het front echter nog ver weg, al blijven ze via de schoolkrant wel op de hoogte van het lot van hun oudere schoolgenoten die zijn verwond of gesneuveld. De half-Duitse Henry voert ondertussen zijn eigen strijd: een geheime, allesverterende verliefdheid op zijn beste vriend, de charmante Sidney Ellwood. Henry heeft geen idee dat die gevoelens wederzijds zijn. Als zijn familie hem onder druk zet om officier te worden in het Britse leger, om hen zo te beschermen tegen anti-Duitse sentimenten, meldt Henry zich hals over kop aan. In ieder geval kan hij zo Sidney ontlopen, in de hoop dat zijn gevoelens voor hem geleidelijk aan zullen afnemen.
Andere titels:
– Weken maanden jaren van Sara Baume
– De diplomate van Lucy Fricke
– Mijn man van Maud Ventura
– Tot diep in de nacht van Claire Daverly

Verhalen
– Vorige week tijdens het ILFU werd de nieuwe verhalenbundel van Jeanette Winterson gepresenteerd (nog eerder dan de Engelse uitgave), De nachtzijde van de rivier. Als writer in residence voor het onlineplatform Substack besloot de Britse schrijfster over moderne geesten te schrijven. Want volgens haar hebben onze spoken zich aangepast aan onze digitale wereld, en bestoken ze ons via nieuwe, vernuftige kanalen. In haar bundel dool je door een metaversum, maar ze verzamelt ook meer klassieke spookverhalen. Het zijn de verhalen van de doden – van hen die we verloren, liefhadden, zijn vergeten… en vrezen. Sommige verhalen zijn fictie, maar sommige misschien wel niet. Jeanette Winterson zoekt grens­gebieden op en denkt inventief na over bewustzijn, ­eindigheid en ons lichaam.
– Vorig jaar overleed onverwacht een andere Britse schrijfster, Hillary Mantel, vier dagen voordat ze naar Ierland zou gaan verhuizen, het land dat haar voorouders ooit waren ontvlucht. Haar postuum uitgebrachte verhalenbundel Goed leren praten werpt licht op bepalende momenten uit haar bepaald niet zorgeloze kindertijd. De verhalen vormen een bijzondere toevoeging aan Mantels oeuvre en een boeiende aanvulling op het autobiografische De geest geven, waarin ze vertelt over hoe ze opgroeide in het landelijke naoorlogse Engeland in een eenvoudig katholiek milieu, met een onbetrouwbare moeder en een afwezige vader.
Artikel in de VPRO-gids: https://www.vprogids.nl/boeken/lees/artikelen/2023/De-zeldzame-gave-van-Hilary-Mantel–Goed-leren-praten.html
– Tijdens haar jaren als journalist in de Verenigde Staten ontdekte Karlijn van Houwelingen in haar woonplaats New York een unieke en soms extreme relatie tussen mens en dier. Komt een olifant bij de rechter is een verzameling dierenverhalen, die tevens nieuw licht werpt op snelle verstedelijking en de gevolgen daarvan.

Non-fictie
– Er is een nieuwe editie van Verst verleden. Jeugdherinneringen 1922-1945 van de Amsterdamse dichteres Hanny Michaelis. In 1941, kort na haar eindexamen aan het Vossius Gymnasium, moesten zij en haar ouders onderduiken. Ze deden dat op verschillende adressen en zagen elkaar niet meer terug. Haar ouders werden in 1943 opgepakt en via kamp Westerbork weggevoerd naar Sobibor, waar zij vrijwel zeker direct na aankomst werden vermoord. In dit memoir richt ze een monument op voor haar ouders Alfred en Gonda, twee markante mensen die haar een sprankelende jeugd bezorgden. Hanny Michaelis keert in gesprekken met Nop Maas terug naar haar vroegste jeugd, haar schooljaren en haar onderduiktijd. De editie is verrijkt met de brieven die Hanny’s ouders naar haar onderduikadressen stuurden, waaronder de laatste brieven die in Westerbork over de afrastering werden gegooid en vervolgens door een student verder werden verstuurd, en met andere aanvullingen die ze heeft gesuggereerd na de verschijning van de eerste druk in 2002.
– Consent: sinds de MeToo-beweging is dat de heilige graal. Als vrouwen maar luid en duidelijk aangeven wat ze willen, zouden alle problemen opgelost zijn. Maar kunnen vrouwen in onze huidige cultuur wel zo goed weten, laat staan zeggen wat ze willen? Katherine Angel betwijfelt het. Met voorbeelden uit onderzoek, literatuur, pornografie en films laat zij in Morgen wordt seks beter  zien hoe macht en geweld impliciet op ons inwerken, hoe verlangens pas ontstaan in de interactie met anderen en hoe erotiek gepaard gaat met mysterie. Niet zonder ironie beloofde Foucault in 1976 dat seks morgen beter wordt. Niet voordat we ons opnieuw bezinnen op verlangen, kwetsbaarheid en autonomie. Ondertitel: Vrouwen en verlangen in tijden van consent.
– Voornamelijk vrouwen is een verzameling persoonlijke essays over elf vrouwen en één man die allemaal op een eigengereide manier hun leven vormgeven. Connie Palmen onderzoekt welke eigenschappen ze nodig hadden om schrijver te worden, om een publiek bestaan te leiden. Ze gaat met ze in gesprek, daagt ze uit, ontdekt verschillen en overeenkomsten met haar eigen leven. Als Connie Palmen het in deze biografische beschouwingen heeft over de afkeer van amateur-therapeuten, de pijnlijke maar noodzakelijke breuken met vrienden en geliefden, de verkozen zelfverwoesting van vrouwen die de gebaande paden verlaten, over de worsteling met ambiguïteit, alcoholisme en verraad, dan heeft ze het over zichzelf.

Activiteiten in Utrecht en daarbuiten:
– Savannah Bay organiseert op 12 oktober een avond in de winkel over de geschiedenis van feminist/queer spaces in Utrecht en daarbuiten. Het zal gaan over het belang van verhalen tegenover de officiële geschiedschrijving. Een van de sprekers is Marjet Douze die onderzoek heeft gedaan naar het Vrouwenhuis en ‘onze’ Vrouwenbibliotheek Utrecht. Een 3-delige bijdrage van haar hierover staat op onze website, zie https://vrouwenbibliotheek.nl/2022/08/25/geschiedenis-vrouwenbibliotheek-1984-door-marjet-douze/
Meer info over de avond: https://www.savannahbay.nl/12-oktober-verhalen-van-een-queer-stad/
– Op 8 oktober is er in de Utrechtse Boekenbar een leesgroep over de roman Luister van Sacha Bronwasser.  Daarin werkt de 21-jarige Marie voor een jaar als au pair bij de familie Lambert in Parijs. Het is 1989, een tijd waarin er regelmatig bomaanslagen plaatsvonden in de Franse hoofdstad. Deze basis komt overeen met Bronwassers eigen leven. Het verhaal is ingenieus en wordt langzaam opgebouwd, en de dreiging is vanaf het allereerste begin voelbaar. Wat verder leuk is, is dat tijdens colleges of gesprekken een paar vrouwelijke fotografen besproken worden, zoals Sophie Kalle, Ata Kando, Nan Goldin, Bertien van Maanen en Vivian Maier.
Meer info: https://www.deutrechtseboekenbar.nl/evenementen/
– In oktober doet Atria mee met de Maand van de Geschiedenis en laat je vrouwen ontmoeten die de wereld blijvend hebben veranderd. Er is een gratis stadskaart die je kunt ophalen bij de bibliotheek van Atria. Tijdens een wandeling door Amsterdam krijg je exclusieve video’s te zien en interessante informatie te horen. Als je niet in Amsterdam komt, je kunt het ook thuis bekijken.
Meer info: https://atria.nl/nieuws-publicaties/feminisme/feminisme-20e-eeuw/feministen-die-wisten/
– Op 4 oktober is er weer een avond over Vrouwen die muren afbreken. Véronique Konings portretteerde 22 vrouwen die op een bepaalde manier ‘muren afbreken’ in haar boek. Vrouwen die vooroordelen en taboes doorbreken en bijvoorbeeld een beroep uitoefenen dat we vaak nog als mannenberoep zien of mensen verbinden die elkaar niet zo snel opzoeken. Tijdens de avond in de Tuindorpkerk in Utrecht gebruikt de schrijfster haar ervaring als actrice om een theatrale vertelling van dit project te laten zien. Hierbij neemt ze het publiek mee in het ontstaan van haar project en vertelt ze drie verhalen uit haar boek.
Meer info: https://vrouwendiemurenafbreken.nl/agenda/

Bibliotheeknieuws:
– In oktober zal de bibliotheek open zijn op de aangegeven tijden. Iedereen die wil komen rondkijken en/of boeken lenen en terugbrengen is van harte welkom.
– Het heeft een tijdje stil gelegen, maar nu willen we toch graag opnieuw proberen om de nieuwsbrief in een praktischer en aantrekkelijker jasje te gieten. Jonna was al begonnen met een opzet, zodat we de nieuwsbrief gelijk ook aan de website kunnen koppelen. We zouden heel blij zijn met iemand(en) die ons daarbij zou willen en kunnen helpen. Dus laat vooral weten als het je iets lijkt (info@vrouwenbibliotheek.nl). A.s. zaterdag om 10u gaan we er weer mee aan de slag.
– Soms, of misschien wel regelmatig, krijgen we leuke reacties op ons voortbestaan. Onlangs hadden we via boekwinkeltjes een tweedehands boek besteld bij iemand uit Groningen. Ze vond de vrouwenbibliotheek zo’n inspirerend en haar onbekend initiatief, dat ze het boek is komen brengen, rond heeft gekeken én ons een paar mooie boeken heeft gedoneerd. Dank je wel, Jerien.

Nieuwe boeken in de bibliotheek
Hemel van Mieko Kawakami, Zwarte ooievaar van Jet Rotmans, Een feministe in de tropen van Old Praamstra, Meisje ontmoet jongen van Ali Smith, Zwaarte van Jeanette Winterson, Ragnarök van A.S. Byatt, Alledaags geweld van Eva Keuris en Geheim Indië. Het leven van Maria Dermoût van Kester Freriks.