‘Malva’ door Hagar Peeters


Malva
van Hagar Peeters verscheen in het najaar van 2015 en is lovend ontvangen. Voor een dichter die debuteert als romanschrijver is het niet gek dat haar stijl in de smaak valt. Inderdaad zijn haar zangerige zinnen plezierig om te lezen en creëert ze een fijne dromerige sfeer. Maar ook in vele andere opzichten is Malva een mooi en bijzonder boek.

In de eerste alinea stelt Malva zichzelf voor en meteen zijn de verhoudingen duidelijk. Haar naam kreeg ze van haar vader, Pablo Neruda, de beroemde en geliefde dichter. Vele dichtbundels gaf hij een naam. Alleen die van zijn dochter noemde hij nooit in het openbaar. Haar bestaan verborg hij voor zijn publiek.

Wat dit voor hem betekende, vertelt Malva niet. In dit boek zijn namelijk de rollen omgedraaid: het woord is aan Malva. Pablo heeft deze keer een bijrol. Toch is hij meer dan een figurant. Ook een afwezige vader kan het leven van zijn kind beïnvloeden – passief bepaalt Pablo Malva’s bestaan.

Om eerlijk te zijn: hoe Malva haar leven ervaren heeft, is niet bekend. Malva (1934 – 1943) werd slechts acht jaar oud. Ze heeft geen memoires nagelaten. Een creatieve vondst stelt Hagar Peeters in staat om tóch het gezichtspunt van Malva in te nemen. Niet vanuit haar korte leven spreekt Malva haar publiek toe, maar vanuit het hiernamaals. Nadat ze stierf aan haar waterhoofd brengt ze daar de eeuwigheid door.

Dit vertelperspectief maakt Malva bijzonder. De verstotelinge is tegelijkertijd een wijze alwetende, die terugkijkt en eindeloos overdenkt. Thema’s als identiteit, gemis en rechtvaardigheid komen hierdoor op een levendige manier ter sprake. Het dodenrijk zorgt er ook voor dat Malva geen zwaarmoedig boek is: er spelen zich geestige taferelen af.

Zo is daar Wisława Szymborska, de Poolse dichteres. Malva ziet haar graag als haar grootmoeder. Sokrates converseert met Pablo over rechtvaardigheid:
“Waarde Neruda, als jij daadwerkelijk meent dat alle mensen gelijkwaardig zijn en dat je de zwakken (…) een stem moet geven, hoe komt het dan dat jij jouw eigen dochter hebt verbannen en verzwegen (…)?”
En Malva kibbelt met haar excentrieke postume vrienden. Is de schizofrene zoon van Albert Einstein buitenbeetje genoeg om zich bij hen aan te mogen sluiten?

In de hemel is tijd genoeg om na te denken over je identiteit. Malva, die onder mensen een marginale plaats had, droomt een nieuw zelfbeeld.
“Behoor ik eigenlijk niet tot het rijk van de zeemeerminnen, de faunen en de engelen?”, vraagt ze aan Wisława, “Vind je ook niet dat ik achteraf beter tot die groep wezens kan worden gerekend dan tot de gewone aardse stervelingen?”
Ook peinst Malva over haar vader. Zijn afwezigheid maakt dat ze naar hem verlangt, maar als persoon is hij voor haar onbelangrijk. “Hijzelf is eigenlijk behoorlijk inwisselbaar.”

Toch blijft in Malva de hunkering naar Pablo’s erkenning overeind. Eén scène passeert maar liefst twee keer de revue; wil Hagar Peeters daarmee zeggen dat die overheerst in Malva’s gedachtewereld? Mexicanen houden voor Pablo een banket. Malva daalt uit haar dodenrijk af om erbij te zijn. “Met kloppend hart – fantoomgebons; altijd weer de vreemde mengeling van opluchting en teleurstelling als blijkt dat niemand mij ziet staan.” Ze kijkt naar haar vader, ziet hoe hij tegen zijn glas tikt en het woord neemt. En dan doet haar inbeeldingsvermogen zijn werk. Ze hoort Pablo zeggen dat het banket er ter ere van háár is; dat hij de mensen wil laten kennismaken met “de belangrijkste figuur in mijn leven (…), mijn prachtige dochter Malva.”

Afsluitend met deze episode geeft Hagar Peeters Malva het laatste woord. Die houdt haar gedroomde realiteit in stand. Door deze sluier heen kijkt de harde werkelijkheid de lezer juist extra krachtig aan. Op doordringende én elegante wijze is het Hagar Peeters gelukt empathie op te roepen voor een vergetene.

Over de auteur
Voor de publicatie van haar eerste roman Malva (2015), was Hagar Peeters vooral bekend als dichter. In 1997 beleefde ze haar doorbraak op het Double Talk-festival. Op alle belangrijke poëziefestivals stond ze op het podium. Haar debuutbundel ‘Genoeg gedicht over de liefde vandaag’ verscheen in 1999. Een aantal van haar gedichten is als lied vertolkt, onder meer door Herman van Veen en Wende Snijders. Voor haar debuutroman ontving Hagar Peeters de Fintro Literatuurprijs 2016 (voorheen Gouden Boekenuil).

Uitgever        De Bezige Bij, 2015
Pagina’s        240
ISBN              978 9023 492 665

recensie door Fieke Boschman, juli 2016

 




Oktober (openings)nieuws

Beste leensters en andere belangstellenden,

Komende week opent in Den Haag, in het Letterkundig Museum en in de hal van de Koninklijke Bibliotheek, een opmerkelijke dubbeltentoonstelling, Omdat ik iets te zeggen had. Het is een tentoonstelling over 19e eeuwse
Nederlandse schrijfsters. In hun tijd waren ze beroemd, maar nu zijn ze grotendeels vergeten. En dat terwijl het bijzondere 19e eeuwse schrijfsters - tentoonstellingvrouwen waren en het een grote groep was die actief meedeed in de literatuur. Vaak waren ze niet alleen schrijfster, maar ook journaliste en recensente. Ze waren niet bang om duidelijk te laten horen wat ze van zaken en gebeurtenissen vonden, in Nederland en internationaal. Vrouwenkwesties kregen veel aandacht.
De titel van de tentoonstelling is ontleend aan de memoires Herinneringen van de Haarlemse schrijfster Amy de Leeuw. Zij is ook een van de 19 schrijfsters die centraal staan. Aan de hand van brieven, handschriften, afbeeldingen en voorwerpen uit het rijke archief van het Letterkundig Museum en de collecties van de Koninklijke Bibliotheek laat de tentoonstelling zien hoe interessant en vaak wars van conventies deze schrijfsters waren. En hoe verrassend hun werk nog altijd is.
Leuk om te zien is het dat het onderwerp verschillende Nederlandse culturele instellingen heeft samengebracht. De organisatie is in handen van het Huygens ING (Instituut voor Nederlandse Geschiedenis),Hera Huygens ING in samenwerking met de Koninklijke Bibliotheek en het Damesleesmuseum, allemaal in Den Haag, in het kader van het Europese Heraproject. Onder laatst genoemde valt ook de workshop die op 29 en 30 september georganiseerd wordt rondom deze vrouwelijke schrijvers en hun collega’s. Daarnaast zal de tentoonstelling doorreizen naar Atria kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis (Amsterdam) en het Noord Hollands archief (Haarlem), telkens een beetje anders vormgegeven aan de hand van het aandachtsgebied van het betreffende instituut.
Meer info: http://www.letterkundigmuseum.nl/actueel/omdat-ik-iets-te-zeggen-had
https://www.huygens.knaw.nl/welk-een-genot-te-denken-dat-een-vrouw-een-hedendaagsche-vrouw-zulke-boeken-schrijven-kan/
en op onze eigen website: http://vrouwenbibliotheek.nl/2015/09/10/omdat-ik-iets-te-zeggen-had-nederlandse-schrijfsters-uit-de-19e-eeuw/
over de workshop:  (zie https://www.huygens.knaw.nl/workshop-womens-history-research-dissemination-and-the-role-of-the-digital-2/)

En als je dan toch in het Letterkundig Museum bent, er is ook een kleine tentoonstelling over Fritzi ten Harmsen van Fritzi Harmsen van Beek - Stoeten Ritseldingen-3der Beek n.a.v. het verschijnen van Stoeten ritseldingen. In dit schrijversprentenboek wordt uitgebreid aandacht besteed aan haar beeldende werk. Maar F Harmsen van Beek (zoals ze zichzelf noemde) is vooral bekend als dichteres. Ondanks haar bescheiden oeuvre wordt ze regelmatig genoemd bij de beste dichters van begin 20e eeuw. Haar verzamelde literaire werk In goed en kwaad is in 2012 uitgebracht. Omdat ze als dochter van twee bekende illustratoren eigenlijk meer beeldend dan schrijvend kunstenares was hebben Maaike Meijer en Joost Kircz allerlei unieke documenten, foto’s en ander archiefmateriaal verzameld om de beeldende talenten van de veelzijdige en eigenzinnige kunstenares te laten zien, die nu deels te zien zijn in het museum. Want veelzijdig, eigenzinnig en kleurrijk was ze. Dit werd ook duidelijk in de tijd dat ze op landgoed Jagtlust woonde. Ze kraakte het in 1954, waarna het uitgroeide tot een kunstenaarskolonie. Over het leven op Jagtlust heeft Annejet van der Zijl een geruchtmakende reconstructie gepubliceerd in haar boek met de gelijknamige titel.
Meer info: http://vrouwenbibliotheek.nl/2015/09/16/fritzi-harmsen-van-beek-in-letterkundig-museum/

De 19e eeuw staat in de belangstelling de laatste tijd, zo blijkt. Op mijn zoektocht naar informatie over 19e eeuwse schrijfsters kwam ik een aflevering tegen van De IJzeren Eeuw, Betsy Perkeen geschiedenisserie die dit voorjaar op NPO 2 werd uitgezonden en waarin elke aflevering een historisch figuur uit de roerige en moderne 19e eeuw centraal staat. Een van de afleveringen gaat over Betsy Perk (1833-1906), een tegenwoordig vrijwel vergeten schrijfster die veel meer deed dan schrijven alleen. Ze heeft de eerste vrouwentijdschriften opgericht en de Algemeene Nederlandsche Vrouwenvereeniging ‘Arbeid Adelt’. Ze ging met voordrachtkunstenares Mina Kruseman het land door en gaf lezingen. Later in haar leven schreef ze vooral historische romans. In de aflevering over haar komt ook het Damesleesmuseum voorbij.
Link naar de aflevering:    http://www.npogeschiedenis.nl/ijzereneeuw/afleveringen/vrouwen-voorwaarts.html
Meer info over Betsy Perk:    http://www.schift.nl/betsy-perk-oerfeminist-met-een-abonnement-op-miskenning/

Deze week is het Nederlands filmfestival, zoals elk jaar eind september/begin oktober, weer in Utrecht neergestreken. Een aantal films uitgelicht.
Charlotte_Salomon– Charlotte  is de verfilming van het leven van de joodse kunstenares Charlotte Salomon gedurende WO II. Ze groeide op in Berlijn en vertrok nadat haar vader was opgepakt in 1939 naar haar grootouders in Zuid-Frankrijk. Ze zorgt er voor haar grootouders en legt haar levensverhaal vast in gouaches en teksten om haar leven inhoud te geven.
–  Maar ik was een meisje  is een portret van Frieda Belinfante,Frieda Belinfante Maar ik was een meisje de eerste vrouwelijke dirigent van het Radio Filharmonisch orkest en later in de VS. Geboren in een familie van musici werd ze een controversiële persoonlijkheid vanwege haar homoseksualiteit en haar sterke wil. Ze vluchtte vanwege verzetsactiviteiten tijdens WO II naar Zwitserland, en later emigreerde ze naar de VS.
galina– Galina, portret van een diva gaat over de beroemde Russische operaster Galina Visjnevskaja. De regisseur heeft haar gefilmd in haar enorme huis waar haar oude operakostuums staan uitgestald en op 2 scholen die ze heeft opgericht. Haar levensverhaal omvat het beleg van Leningrad, verbannen worden uit de Sovjet Unie wegens steun aan de dissidente schrijver Solzjenitsyn, haar terugkeer in Moskou en vriendschappen met componisten en musici.
– Vrouwen vertellen is een 5-delige documentaireserie over 5 vrouwen die gemeen hebben dat ze allemaal in het verleden geconfronteerd zijn met ‘de grote geschiedenis’. Het zijn sober gefilmde portretten van een Italiaanse vrouw, een missiezuster, een verzetsvrouw, een inwoonster van Putten en een Molukse vrouw. Ze blikken terug op hun verleden.
– Mannen over vrouwen is een portret van een aantal mannen die zich uitspreken over de vrouw in hun leven. Aan de hand van interviews wordt ingegaan op echtscheiding, vreemdgaan, het huwelijk en het ideaalbeeld van de vrouw.
–  Houdt God van vrouwen portretteert een religieuze vrouw Houdt god van vrouwendie zich met hart en ziel inzet voor een vrouwvriendelijke versie van haar orthodox protestantse geloof. Haar dilemma: haar geloof verlangt van haar  van oudsher acceptatie en verbiedt verzet. Doodongelukkig met de situatie kan ze dat echter niet meer accepteren.
– Verschillende documentaires, sommige al van een tijd geleden: Iraq, vrouwen in beeld; Vrouwen in Turkije; Vrouwen van de revolutie; Overgang; Vrouwen van vandaag (1994).

Onlangs uitgebrachte titels:
Hagar Peeters - Malva– Malva is de eerste roman van dichteres Hagar Peeters. En Malva was ook de dochter van de Chileense dichter Pablo Neruda. Ze werd geboren met een waterhoofd en na 2 jaar wordt ze samen met haar moeder verstoten door haar vader. Ze sterft in Nederland in 1943 op 8-jarige leeftijd. Hagar Peeters laat het meisje na haar dood de pen oppakken die haar vader bij haar overlijden uit zijn hand liet glijden.  Ze geeft haar daarmee een stem om een antwoord te zoeken op de vraag hoe het kan dat de onberispelijke held Neruda die opkwam voor de vergeten en de vertrapten zijn eigen dochter heeft verraden, het verhaal van een meisje dat er niet mocht zijn. De kritieken zijn erg lovend.
–  Connie Palmen is in haar nieuwe roman Jij zegt het in de huid gekropen van Ted Hughes en laat hem terugkijken op zijn passievolle huwelijk met Sylvia Plath, de Amerikaanse dichteres die zelfmoord pleegde nadat hij haar had verlaten voor een andere vrouw. Zijn leven wordt vanaf dat moment door haar dood beheerst. Het boek is één lange monoloog, vol beeldende zinnen en mooie formuleringen, die passen bij de Engelse dichter, die inmiddels zelf al 17 jaar geleden is overleden. Het is ook een rijk gedetailleerd en aangrijpend verslag van het leven van beide dichters, hun liefde en de dood.
– In haar nieuwe roman Het groene pad beschrijft de Ierse Anne Enright het leven van een moeder en haar Het groene pad - Anne Enright4 volwassen kinderen en hun onderlinge relaties. Ze zijn allemaal, moeder voorop, weinig tevreden met hun leven, erg met zichzelf bezig en hebben weinig contact met elkaar. Als hun moeder aankondigt het ouderlijk huis te willen verkopen, besluiten de kinderen met Kerstmis naar huis te komen. Daar worden ze geconfronteerd met de beladen relatie met hun moeder en met elkaar, en met het gemis van hun overleden vader. Het is het meest indringende verhaal van Anne Enright tot nu toe, over de worsteling van een vrouw met het moederschap en de invloed daarvan op haar kinderen. Een verhaal waar lang niet alles op zijn plaats valt en juist daarom interessant wordt.
– De komst van de wolven van Sarah Hall vertelt het verhaal vanDe komst van de wolven - Sarah Hall Rachel die in een afgelegen Amerikaans reservaat wolven bestudeert. Onverwacht blijkt de zelfstandige en onderkoelde jonge Engelse vrouw zwanger en krijgt ze een project in een Engels graafschap aangeboden: het introduceren van een wolvenpaar in omheind gebied. Ze is er sceptisch over maar reist toch naar het dorp van haar jeugd in Engeland terug. Daar blijkt dat niet iedereen blij is met de terugkomst van de wolven. Sara Hall koppelt de komst van de wolven en de zwangerschap van de wolvin aan die van Rachel, waardoor het bestaan van mens en dier in elkaar overvloeien. Seks, liefde en conflict staan centraal tegen de achtergrond van het ruige Engelse, bijna Schotse landschap.
–  Schimmenspel van Marguerite Poland speelt in Zuid Afrika, eind 19e eeuw. Een Anglicaanse pastor arriveert met z’n  Schimmenspel - Marguerite Polandgezin in een missiepost aan de Oostkaap. Het is een zachtaardige man vol twijfels over zijn roeping, en met een warm hart voor de lokale Xhosabevolking. Niet alleen in zijn persoonlijk leven gebeurt er van alles (hij is er natuurlijk om het evangelie te verspreiden en een stukje Europese beschaving te brengen), ook in het land is er in die tijd van alles gaande. Het verhaal van Schimmenspel is geïnspireerd door de familiegeschiedenis van de Engels-Zuid Afrikaanse schrijfster, meer specifiek de mémoires van haar grootmoeder en de brieven die háár vader geschreven had, waarin hij dezelfde gebeurtenissen beschrijft. De ‘schimmen’ zijn een verwijzing naar het vooroudergeloof van de Xhosa.
Mooi artikel over het boek: http://www.hebban.nl/artikelen/marguerite-poland-baseerde-nieuwe-roman-op-eigen-familiegeschiedenis
–  In Ravensbrück, geschiedenis van het concentratiekamp voor vrouwen Sarah Helm - Ravensbrück, geschiedenis van het concentratiekamp voor vrouwenbeschrijft de Britse journaliste Sarah Helmde hoofdstad van misdaden tegen vrouwen“, zoals Auschwitz die tegen de joden is. Sarah Helm raakte er in geïnteresseerd toen ze aan het schrijven was over de Britse Special Operations Executive (SOE), waarvan een  aantal vrouwen waren vermoord in Ravensbrück. Haar doel werd om zoveel mogelijk te weten te komen over wat er precies gebeurd was. Het is een enorm onderzoek in archieven, met interviews en ooggetuigenverslagen geworden. Al begin 1938 startte Himmler met het plannen van dit concentratiekamp voor ‘afwijkende’ vrouwen, het enige in Nazi-Duitsland. Het is Sarah Helm niet duidelijk geworden wat de precieze reden is geweest om een exclusief vrouwenkamp te maken. De Engelse titel van het boek luidt overigens If this is a woman.
Goed artikel over dit boek uit the Guardian: http://www.theguardian.com/books/2015/apr/01/if-this-woman-ravensbruck-hitler-camp-sarah-helm-review
In het kort 2 titels:
Vallende vorst - Desanne van Brederode– Vallende vorst van Desanne van Brederode over drie mannen die elkaar niet kennen, veelal toeschouwers van het leven zijn, en plotseling vanuit betrokkenheid een daad stellen. Wat volgt is het bloot leggen van wat er kan gebeuren wanneer levens openscheuren en onderliggende drijfveren, dromen en angsten naar boven komen.
– F Harmsen ten Beek. Stoeten Ritseldingen.  Een verrassend en rijk geïllustreerd schrijversprentenboek waarin uitgebreid aandacht wordt besteed aan het beeldende werk van dichter Fritzi ten Harmsen van der Beek, (zie boven). Ze versierde alles om haar heen.

Activiteiten in Utrecht en daarbuiten
– Op dinsdagavond 6 oktober wordt in het Utrechtse literatuurhuis de documentaire Hey, Boo: Harper Lee and ‘To Hey, Boo: Harper Lee and ‘To Kill a MockingbirdKill a Mockingbird’ (2010) vertoond. Het boek, vertaald als Spaar de spotvogel, is al ruim 50 jaar geleden verschenen, het is in 1962 verfilmd en het wordt nog steeds erg gewaardeerd. In Amerika is het misschien wel de meest invloedrijke roman van de 20e eeuw. Recent is de belangstelling voor Harper Lee weer toegenomen, nu haar eerdere manuscript Go Set a Watchman opgedoken is en met toestemming voor het eerst gepubliceerd. In de documentaire wordt in gesprek met allerlei mensen rondom Harper Lee, die zelf nooit interviews gaf, de geschiedenis van haar en haar roman opgespoord.
Meer info: http://www.hetliteratuurhuis.nl/agenda/715/
– Vanaf nu tot eind januari is in het Museum Catharijneconvent de tentoonstelling te zien De heksen van Bruegel over hoe ons heksbeeld is bedacht door kunstenaars in de Nederlanden, met Pieter Bruegel de Oude als voorloper. Daarna volgen vele (bekende) Hollandse en Vlaamse schilders. De tentoonstelling wil ook laten zien hoeDe heksen van Bruegel dit heksbeeld is ontstaan. Allereerst hangt dat natuurlijk samen met de heksenvervolgingen, waarvan de eerste processen plaatsvonden rond 1430. Wat was de invloed en wat waren de gevolgen van andersdenkenden in de Middeleeuwse samenleving. In de heks werd een collectieve zondebok gevonden. Naast de tentoonstelling zijn er allerlei lezingen, colleges en bijzondere rondleidingen.
Meer info: https://www.catharijneconvent.nl
– Hierbij aansluitend houdt Manon Uphoff op zondagmiddag 25 oktober een lezing in de reeks Van sprookjesheks tot natuurreligie. Zij zal n.a.v. haar essay De blauwe muze een aantal heksbeelden met elkaar verbinden, van de Salem Witches tot de schilderijen van Goya en de Antichrist van Lars von Trier. Vanuit haar persoonlijke invalshoek vertelt Manon Uphoff wat haar opvalt aan het beeld dat uit deze kunstuitingen naar voren komt.
Meer info: http://www.hetliteratuurhuis.nl/agenda/734/
Kwartet - Anna Enquist– Op woensdagavond 28 oktober leest Anna Enquist voor uit haar vorig jaar uitgebrachte thriller-roman Kwartet. Dit wordt gecombineerd met een optreden van het Dudok kwartet, dat in 2013 met de hoogste onderscheidingen afstudeerde aan de Nederlands Strijkkwartet Academie.  Het verhaal van Kwartet speelt zich af rond de 4 leden van een strijkkwartet, allemaal op hun eigen manier beschadigd door het leven. Het samen muziek maken helpt hen om er mee om te gaan. Rondom hen spelen allerlei misdaden, herkenbare aspecten van onze huidige samenleving waarmee ze zich uiteen moeten zetten. Ze worden tijdens een repetitie zelfs geconfronteerd met grof geweld.
Meer info: http://www.slaa.nl/events/anna-enquist-en-het-dudok-kwartet/
– In museum de Fundatie in Zwolle is een tentoonstelling te zien van een Duitse fotografe Barbara Klemm, Tussen Willy Brandt en Andy Warhol Barbara Klemm (1939) werkte van 1959 tot 2004 alsBarbara Klemm, Tussen Willy Brandt en Andy Warhol fotografe voor de Frankfurter Algemeine Zeitung. In al die jaren heeft ze de geschiedenis op de voet kunnen volgen. Vandaar dat haar foto’s gebeurtenissen van grote historische waarde tonen, cruciale beelden, keerpunten en voorbije tijdperken. Naast politieke gebeurtenissen en beelden van Duitsland heeft ze alledaagse taferelen en straatstenen uit alle delen van de wereld gemaakt, als ook portretten van kunstenaars, schrijvers en musici. Ze heeft haar vak, persfotografie als neutraal waarneemster, ontwikkeld tot kunstfotografie in zwart-wit.
Meer info: http://www.museumdefundatie.nl/685-Tentoonstelling_Barbara_Klemm_Zwolle.html
– Ook is tot eind november in hetzelfde museum het werk van een andere fotografe te zien, die op een heel andere manier Ellen Auerbach-Berlijn*Tel Aviv*New York. Een fotografische wereldreisdoor haar lens heen beelden van de werkelijkheid gemaakt heeft. De tentoonstelling heeft de titel meegekregen Ellen Auerbach-Berlijn*Tel Aviv*New York. Een fotografische wereldreis. Die andere fotografe, Barbara Klemm, heeft het werk van Ellen Auerbach (1906-2003) herontdekt en er sterk aan bijgedragen dat haar kunst tegenwoordig weer verdiende aandacht krijgt. Deze tentoonstelling is een retrospectief van de Joodse fotografe die heel diverse interesses had en een bijzondere fotografische blik. Ze noemde zichzelf wereldburger en verhuisde in 1933 vanuit Duitsland/Berlijn via Palestina uiteindelijk naar Amerika.
Meer info: http://www.museumdefundatie.nl/686-Tentoonstelling_Ellen_Auerbach_Zwolle.html
– Nog meer foto’s, maar weer hele andere. In het Fotomuseum in Den Haag is een overzichtstentoonstelling te zien van het werk van de Nederlandse fotografe  Hellen van Meene, die al 20  Hellen van Meene Fotomuseumjaar tot de internationale top behoort. Ze maakt portretten, veelal van pubermeisjes ‘op straat’, in de omgeving waar ze woont. Een omgeving die ze regelmatig bewust gebruikt als achtergrond. Met haar opvallend eigen ‘handschrift’ laat ze beelden zien van jonge meisjes in hun ontwikkeling naar volwassenheid. Het zijn vaak tijdloze en wat geheimzinnige beelden, waarbij ze alleen natuurlijk licht gebruikt. Door hoe ze dat gebruikt wordt ze nogal een vergeleken met oude meesters in de schilderkunst.
Meer info: http://www.fotomuseumdenhaag.nl/tentoonstellingen/hellen-van-meene

Bibliotheek-nieuws
Het catalogiseren op de vrijdag krijgt toch nog een vervolg, m.n. om de mogelijkheid tot zoeken via trefwoorden te verruimen en boekafbeeldingen aan te vullen. Dat betekent dat de bibliotheek voorlopig regelmatig op vrijdagmiddag open zal zijn. Voor de meest recente informatie hierover de kalender op onze website: http://vrouwenbibliotheek.nl/kalender/

Nieuwe boeken in de bibliotheek 
Het huis aan de Sont van Dolores Thijs, Wachtkamers van Saskia Stehouwers, Dagen van verlating van Elena Ferrante, Doodwater van Sofie Verdoodt, Liefde kent veertig regels van Elif Shafak, Lolita lezen in Teheran van Azar Nafisi, Liefdesgeschiedenissen van Julia Kristeva, Duitse wortels van Laura Starink, Leef! van Laura Maaskant

Nieuwe recensies van deze maand als link bijgevoegd  
http://vrouwenbibliotheek.nl/2015/09/24/een-beetje-opstandigheid-door-patricia-faasse/
http://vrouwenbibliotheek.nl/2015/09/25/niets-weerstaat-de-nacht-door-delphine-de-vigan/

De leenbijdrage voor 2015 is opnieuw vastgesteld op € 25,-. Je kunt hiervoor onbeperkt boeken lenen en/of vriendin/vriend van de bibliotheek zijn. Iedereen die boeken leent en/of wil gaan lenen wordt vriendelijk verzocht dit bedrag over te maken op banknummer NL71 INGB 0009 2669 95 ten name van Stichting Es Scent ovv naam en ‘leenbijdrage 2015‘. Eenmalig een boek lenen kan ook. De bijdrage hiervoor is € 1,- per boek. Vanaf juli betaal je voor de rest van het jaar € 12,50.
Op www.vrouwenbibliotheek.nl is meer informatie over de bibliotheek te vinden, de nieuwsbrief is ook te lezen via onze website.
Naast de aangekondigde openingstijden blijft het altijd mogelijk om op afspraak een bezoek te brengen aan de bibliotheek.
U bent van harte welkom.

Marjolein Datema                                         Utrecht,  27 september 2015