‘Kleren maken de vrouw’ door Hella Haasse
Voordat Hella Haasse haar debuut maakte met Oeroeg had de schrijfster al een boek gepubliceerd. Dit boek, dat ze schreef in opdracht van een uitgever, moest gaan over het maken van beroepskeuzes. Dit resulteerde in Kleren maken de vrouw dat gaat over een meisje, Reina, dat graag modeontwerpster wil worden. Reina woont in Amsterdam op kamers met haar goede vriendin Abbie en werkt op de kunstafdeling van een grote modezaak. Ze heeft een grote passie voor het ontwerpen en maken van kleding. Wanneer ze een prachtige galajurk maakt voor Machteld, een vriendin van Abbie, en Machteld hiermee een geweldige indruk maakt, leidt dit voor Reina tot een mooie kans om een opleiding te volgen aan een modeinstituut. Hier, op Studio Alexander, leert ze de kneepjes van het vak waarin ze de prestaties van haar andere klasgenoten gauw achter zich laat. Onbedoeld wekt ze hiermee de jaloezie van haar klasgenote Harriët, een meisje met veel talent dat tot dan toe altijd het beste presteerde. Harriët kan het niet verkroppen en gaat de strijd aan met Reina.
Hella Haasse biedt de lezer een kijkje in de keuken van een modeopleiding en de verschillende richtingen die hierin mogelijk zijn. Ze doet het subtiel, maar beschrijft alles ook uitvoerig, zodat je een goed beeld krijgt van de mogelijkheden in dat tijdsbeeld. Dat Haasse van details hield, blijkt ook uit de uitgebreide beschrijvingen van de personages en hun omgeving; je leest hoe Reina’s huis is ingericht, hoe de werkstudio van de opleiding eruitziet, over de kleding die ze dragen. De personages zijn aardig, maar soms iets stereotiep; Roel, de knappe studentikoze casanova die Reina probeert te veroveren en heel oppervlakkig is; Harriët, een verwend rijkeluiskind van ouders die weinig naar haar hebben omgekeken; Mary, het knullige meisje dat onzeker is over haar capaciteiten….
Je merkt dat Haasse vooral het beeld van de moderne vrouw probeert weer te geven; de vrouw die onafhankelijk wil zijn, meer wil bereiken dan alleen ‘de vrouw zijn van…’. Ze laat dit niet alleen zien door Reina in Amsterdam op kamers te laten wonen met een vriendin, haar passie voor ontwerpen weer te geven, maar ook bijvoorbeeld via Reina’s vriendin Tine met haar no nonsens instelling. Hiertegenover plaatst Haasse de ouderwetse Roel die vindt dat vrouwen alleen maar mooi hoeven te zijn zonder ambities. Het verhaal is vlot geschreven en bij vlagen gooit Haasse er Engelse, Duitse en Franse woorden en uitdrukkingen doorheen. Dit en ouderwetse uitdrukkingen als “het feest was knal!” laten je glimlachen, maar maken ook duidelijk dat het geen boek van deze tijd is. Het verhaal heeft niet veel diepgang en eindigt nogal braaf, maar wat wil je in die tijdsperiode en als je het in opdracht schrijft van een uitgever die ongetwijfeld ook zijn eisen heeft? Het blijft een prettig leesbaar verhaal dat gaat over het maken van een beroepskeuze en wat dat betreft is hiermee volledig aan de opdracht voldaan.
Uitgeverij Querido, 1947-2013
Pagina’s 221
ISBN 978 90 214 4653 0
Recensie door Sereena, 21 mei 2013