De Poëziegroep fietste langs gedichten van Ida Gerhardt en Van Geel.

De Poëziegroep sluit vaak af met een extraatje – zo zijn we eerder met de poëzieboot van Louk Roëll mee geweest. Dit jaar trokken we er op 27 september zelf op uit om langs verschillende gedichten te fietsen in Waterland, ten noorden van Amsterdam.

Het was echt een schitterende tocht. Niet zozeer door de overweldigende hoeveelheid poëzie – de route wordt niet langer onderhouden en we fietsten alleen een deel ervan -, maar door de mooie dorpen en het zonnige weer! We namen de pont van het Java-eiland naar Amsterdam-Noord en fietsen door een min of meer industrieel en nieuw-hip landschap naar het meer rustieke Durgerdam met haar houten huisjes. Die houten huisjes zouden we nog vaker tegenkomen, evenals gedichten van Ida Gerhardt en Chr. van Geel. We fietsten van Durgerdam over de dijk (veel tegenwind, voelde de dag erna mijn benen!) naar Uitdam, en via de ultra-idyllische Theethuin ’t Einde (thee, lunch, taart in de tuin, naast het water, tussen de bomen), naar Zuiderwoude. Daar zagen we een gedicht van Ida Gerhardt op de muur van een kerk, naast de begraafplaats op de foto.

Door naar Broek in Waterland, waar Ida terugreed voor een afspraak naar de stad en de rest van de groep kort wat dronken bij een vriendin van Jannetta – fantastisch uitzicht op boten op het water… In Broek in Waterland was een drietal gedichten van Chr. van Geel op zijmuren van rijtjeshuizen geschreven – over dieren. Een derde gedicht was verloren gegaan… jammer.

Na Broek in Waterland ging het redelijk direct terug naar Amsterdam CS. Toen kwam de regen…