Utrecht 900 jaar

Utrecht is jarig. In 2022 wordt er gevierd dat Utrecht 900 jaar stadsrechten heeft.
Op 2 juni 1122 gaf keizer Hendrik V de Utrechters stadsrechten. Daarmee werd Utrecht officieel een stad. Als bijna de eerste stad van het land. Utrecht was in de middeleeuwen zelfs de belangrijkste en grootste stad van de Noordelijke Nederlanden. De stad viert deze verjaardag met een mooi programma voor, door en met zoveel mogelijk Utrechters

Vanaf Stadsdag op 2 juni t/m 11 november, de feestdag van de Utrechtse beschermheilige Sint Maarten, zijn er allerlei festiviteiten. Met als thema voor het ’verjaardagsfeest’: ‘Stad zonder muren’

De vrouwenbibliotheek is bij de viering betrokken geraakt via vrijwilligster Gianna. Zij speelt mee in de speciaal voor Utrecht 900 door Theater Oester gemaakte voorstelling Als de muren konden praten. De missie van de opvoering is het creëren van erkenning en herkenning voor de Utrechtse regenbooggemeenschap. De voorstelling  is te zien op 24, 25 en 26 juni in het Michaëlskapel in de Domtoren. Aan bod komt de roze/LHBTIQ-geschiedenis met alle hoogte- en dieptepunten: de sodomieprocessen, de vrede van Utrecht enzovoort. Tegelijk met de voorstelling kan je een roze wandeling in de stad lopen en is er een tentoonstelling, ook in het Michaëlskapel.

Omdat de vrouwenbibliotheek in haar geschiedenis een belangrijke, ondersteunende rol heeft gehad voor met name lesbische vrouwen en er veel informatie en romans in de collectie te vinden zijn, heeft Gianna voorgesteld dat de bibliotheek ook van zich laat horen. Theater Oester geeft ons ruimte in haar programmaboekje en op de tentoonstelling. Daar verwijst een QR-code naar verschillende artikelen en een speciale pagina hier op onze website. Over de komende weken en maanden zullen we meer en meer online publiceren: over speciale titels in onze collectie, over relevante roze en ’queer’-recensies op onze website, over de geschiedenis van de vrouwenbibliotheek, over Utrechtse schrijfsters en nog meer. We zullen, is de verwachting, ook activiteiten in de bibliotheek hebben.

 

 



Gabriele Münter en haar overzichtstentoonstelling in Humlebaek

In het prachtig gelegen Louisiana Museum voor Moderne Kunst in Humlebaek, 35 km ten noorden van Kopenhagen, is deze zomer een mooie overzichtstentoonstelling te zien van de Duitse kunstenares Gabriele Münter (1877-1962). 
Maar eerst kort iets over het museum, omdat het zo’n fijne plek is om te bezoeken. Er is een interessante collectie moderne kunst en een mooie (beelden)tuin aan de oever van Sont met een schitterend uitzicht. Het is er zowel binnen als buiten goed toeven. Je kunt er mooie kunst kijken (er is naast de vaste collectie bijna altijd wel een boeiende tentoonstelling), rustig in de tuin zitten- zelfs een boek lezen. Er is een goed café met terras en een uitgebreide museumwinkel vol Deens en ander design. Van harte aanbevolen door mij en vast ook door Jonna!

En dan de tentoonstelling, die loopt t/m 19 augustus: hoewel Gabriele Münter niet op grote schaal bekend is, heeft ze een opvallende bijdrage geleverd aan de 20e eeuwse kunst. Meestal wordt en is haar werk gezien  en geïnterpreteerd in de context van het Duitse expressionisme, met een focus op haar relatie en de samenwerking met Wassily Kandinsky in de tijd van de kunstenaarsgroep Der blaue Reiter. Het museum wil met deze voor het eerst sinds decennia uitgebreide retrospectieve presentatie van de kunstenares en haar werk allerlei aspecten van haar veelzijdigheid naar voren brengen, en zowel haar stilistische complexiteit als haar artistieke onafhankelijkheid benadrukken. Veel van wat Gabriele Münter heeft gemaakt is nog onbekend. De tentoonstelling kijkt met een hedendaagse blik naar haar werk, dat wordt gepresenteerd in thematische secties – van de klassieke genres als het portret en landschap via interieurs en abstracties tot haar belangstelling voor vreemde culturen, volkskunst en kindertekeningen. Zo’n 130 werken maken deel uit van de tentoonstelling die de hele periode beslaat waarin Gabriele Münter actief was.

Gabriele Münter was de jongste van 4 kinderen. Haar vader overleed toen ze acht jaar was, en haar moeder toen Gabriele 24 jaar oud korte tijd een kunstopleiding voor vrouwen volgde. Financieel onafhankelijk geworden dankzij de erfenis konden Gabriele en haar zusters twee jaar op familiebezoek gaan in de Verenigde Staten. Eenmaal terug vestigde ze zich in München. Ze meldde zich aan bij de schilderschool voor vrouwen, maar verveelde zich daar al snel en stapte over naar de progressieve kunstopleiding Phalanx, waaraan Kandinsky als leraar was verbonden. In 1903 verloofde zij zich met Kandinsky, die getrouwd was en bleef (tot 1911). Kandinsky bleef één jaar haar leraar, maar daarna sloot de school de deuren. Ze bleven geliefden en het paar leefde openlijk samen, iets wat voor een vrouw niet eenvoudig was in die jaren. Samen ondernamen ze verschillende reizen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog moest Kandinsky Duitsland als ‘feindlicher Ausländer’ verlaten en keerde terug naar Rusland. Gabriele Münter woonde van 1915 tot 1920 in Scandinavië en trof Kandinsky voor het laatst in 1916 in Stockholm. Vanaf 1917 vermeed Kandinsky ieder contact met haar. Jaren later vernam ze dat hij in dat jaar opnieuw getrouwd was.
In 1920 keerde ze terug naar Duitsland, maar was ze a.g.v. een depressieve periode niet in staat om te schilderen. Na haar verhuizing naar Berlijn in 1925 begon ze met tot contouren teruggebrachte vrouwenportretten in potlood. En na een verblijf in Parijs waar ze een nieuwe levenspartner ontmoette ( de kunsthistoricus Johannes Eichner) schilderde ze vooral bloemstillevens en abstracte studies. Een expositieverbod door de nationaalsocialisten in 1937 dwong Gabriele Münter zich in haar privéleven terug te trekken.
Tijdens en vlak na de Tweede Wereldoorlog hield ze een aanzienlijk deel van Kandinsky’s werk verborgen. Ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag schonk zij in 1957 haar eigen, unieke verzameling aan de stad München. Daaronder vielen, naast werken van haarzelf, meer dan tachtig werken van Kandinsky en werk van andere leden van der Blaue Reiter. De villa in Murnau, waar ze gewoond heeft, is nu een museum. Er zijn persoonlijke objecten te zien , zoals meubels en muren die door Gabriele Münter en Kandinsky zijn beschilderd, en een verzameling volkskunst.

De belangrijkste prijs voor vrouwelijke kunstenaars in de Duitsland is genoemd naar Gabriele Münter. Deze wordt uitgereikt aan vrouwelijke kunstenaars boven de veertig jaar



Connie Palmen in Bibliotheek Utrecht

Op 31 maart a.s., van 20-22 uur, gaat Connie Palmen in de Openbare Bibliotheek Utrecht in gesprek over haar boekenweekgeschenk De zonde van de vrouw. Meer informatie is te vinden op de site van de bibliotheek. Daar kun je je een plekje reserveren.



8 maart: Literaire Salon

Op 8 maart is het Internationale Vrouwendag. Ter gelegenheid daarvan organiseert Buurtcentrum Podium Oost een avond over vrouwelijke dichters /schrijvers en hun bijdrage aan de literatuur.
Er worden drie Utrechtse dichters/schrijfsters verwelkomd: debutante Vicky Francken, schrijfster/dichter Vrouwkje Tuinman en dichter Astrid Lampe. Ze gaan met elkaar in gesprek over hun werk en dragen daaruit voor. En het gaat ook over de vraag of er zoiets bestaat als specifiek vrouwelijke literatuur.
De avond begint om half 8 en duurt tot half tien.
Toegang is 5 euro, het adres: Oudwijkerdwarsstraat 148.
Welkom.    Meer info: http://www.podiumoostutrecht.nl

 

Op zondag 12 maart is er een middag over Liefde voor Lezen.
Lezen verandert je, het laat je een nieuwe horizon zien. Je wordt verrast, lezen geeft je kennis  over jezelf en de wereld om je heen. Bij PodiumOost kun je komen vertellen over het boek dat je geïnspireerd en veranderd heeft,
Toegang is 5 euro, het adres: Oudwijkerdwarsstraat 148.
Welkom.    Meer info: http://www.podiumoostutrecht.nl

 

 

 



Fritzi Harmsen van Beek in Letterkundig Museum

Op 23 september opent in het Letterkundig Museum in Den Haag een bescheiden tentoonstelling over Fritzi ten Harmsen van der Beek (1927-2009), zoals ze voluit heette.

Aanleiding is het verschijnen van een ‘schrijversprentenboek ‘Stoeten ritseldingen‘ waarin uitgebreid aandacht besteed wordt aan haar beeldende werk. Het is een verrassend en rijk geïllustreerd boek, waarin aan de hand van unieke documenten, foto’s en archiefmateriaal alle beeldende talenten van deze veelzijdige, eigenzinnige kunstenares samen komen.

F Harmsen van Beek (zoals ze zichzelf noemde) was vooral bekend als dichteres. Sommigen noemen haar bij de beste dichters van het begin van de 20e eeuw. In 2012 is haar verzamelde literaire werk uitgebracht onder de titel ‘In goed en kwaad‘.
Maar als dochter van twee bekende illustratoren was ze eigenlijk eerder beeldend dan schrijvend kunstenares. Ze begon met tekenen en bezocht de Rijksnormaalschool voor Tekenonderwijs en de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, die ze beide niet afmaakte.  Het dichten kwam later en daar hield ze ook eerder mee op.

Naast wat ze als kunstenares deed was ze vooral ook bekend als kleurrijke vrouw die in 1954 het landgoed Jagtlust kraakte dat uitgroeide tot een kunstenaarskolonie. Het was er een zoete inval, met vrije seks en een heel ongebonden bestaan. Ze trouwde er met Remco Campert (haar 2e huwelijk), die ze ontmoet had op het boekenbal. Nadat ze Amsterdamse gemeenteraad besloten had dat Jagtlust verkocht zou worden en leeg moest, heeft ze zich terug getrokken op het Groningse platteland waar ze de rest van haar leven is gebleven.

Annejet van der Zijl publiceerde in 1998 een geruchtmakende reconstructie over het leven op Jagtlust.
Maaike Meijer is bezig met een biografie.

Tijdens de feestelijke opening van de tentoonstelling op woensdag 23 september is om 17u een lezing gewijd aan de schrijfster en de kunstenares. Maaike Meijer en Joost Kircz, samenstellers van het Schrijversprentenboek, zullen er spreken.  Zij schetsen, aan de hand van veelzijdig archiefmateriaal, een portret van Fritzi Harmsen van Beek. Daarnaast draagt Anne Becking gedichten van haar voor.

Meer info:
over de tentoonstelling en de opening:
http://www.letterkundigmuseum.nl/actueel/f-harmsen-van-beek-
over Fritzi Harmsen van Beek zelf:  http://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/frederiketenHarmsenvanderbeek



Omdat ik iets te zeggen had – Nederlandse schrijfsters uit de 19e eeuw

19e eeuwse schrijfsters - tentoonstellingVanaf eind september is in het Letterkundig Museum en in de hal van de Koninklijke Bibliotheek, beiden in Den Haag, een dubbel-tentoonstelling te zien over 19e-eeuwse Nederlandse schrijfsters, met de titel “Omdat ik iets te zeggen had”.
De titel is ontleend aan de memoires Herinneringen van de uit Haarlem afkomstige auteur Amy de Leeuw (ps. Geertruida Carelsen 1843-1938).

Negentien schrijfsters staan centraal. Ze waren vaak niet alleen schrijfster, maar ook journaliste en recensente. En ze waren niet bang om te laten horen wat ze van iets vonden, in eigen land en daarbuiten. De positie van vrouwen was daarbij een belangrijk onderwerp, er werd veel over gesproken en geschreven.

Aan de hand van brieven, handschriften, afbeeldingen en voorwerpen uit het rijke archief van het Letterkundig Museum en de collecties van de Koninklijke Bibliotheek laat de tentoonstelling zien hoe interessant en vaak wars van conventies deze schrijfsters waren. En hoe verrassend hun werk nog altijd is.
Vier vitrines in de hal van de Koninklijke Bibliotheek tonen bijzondere boeken die de ambities van de schrijfsters illustreren. Ook het Haagse Damesleesmuseum doet mee. Dat museum werd eind negentiende eeuw opgericht door een aantal schrijfsters/lezeressen.

Na Den Haag zal de tentoonstelling doorreizen naar Amsterdam (Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis) en naar Haarlem (Noord-Hollands Archief) en telkens een beetje anders zijn. Er zal archiefmateriaal worden getoond uit het bezit van Atria, en in Haarlem zal er extra nadruk liggen op Haarlemse schrijfsters.

Op 29 en 30 september is er ook een workshop rondom deze vrouwelijke schrijvers en hun collega’s.
Meer info: https://www.huygens.knaw.nl/workshop-womens-history-research-dissemination-and-the-role-of-the-digital-2/

Informatie over de tentoonstelling staat op dit moment nog niet op de website van het letterkundig museum (http://www.letterkundigmuseum.nl), wel op andere plaatsen: https://www.huygens.knaw.nl/tentoonstelling-nederlandse-schrijfsters-uit-de-negentiende-eeuw/  en https://www.huygens.knaw.nl/welk-een-genot-te-denken-dat-een-vrouw-een-hedendaagsche-vrouw-zulke-boeken-schrijven-kan/



Gedichtendag, poëzieweek en VSB poëzieprijs

De poëzieweek opent dit jaar op 29 januari met de Gedichtendag, hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen. Ruim 200 activiteiten worden in heel Nederland en Vlaanderen georganiseerd door scholen, bibliotheken, culturele instellingen en particulieren.

Het motto van de Poëzieweek 2015 is Met zingen is de liefde  begonnen. Niemand beter dan een dichter kan de complexiteit van de liefde bezingen: teder of vol passie, prille vlinders of reeds vertrouwde warmte, dromerige vreugde of hartverscheurend liefdesverdriet. Van middeleeuwse troubadours over rederijkers tot hedendaagse dichters. Veel poëzieactiviteiten zullen rond dit thema plaats vinden. Ilja Leonard Pfeijffer schreef het Poëziegeschenk bij het thema van de Poëzieweek, Giro giro tondo, een obsessie.
Informatie over de activiteiten in Nederland en Vlaanderen: http://www.poezieweek.com/activiteiten.html

Op de avond voorafgaand aan gedichtendag, vandaag dus, vindt de uitreiking plaats van de jaarlijkse vsb poëzieprijs, dé prijs voor Nederlandstalige poëzie uitgereikt aan de beste Nederlandstalige dichtbundel van het voorgaande jaar. Afgelopen weken zijn de 5 genomineerden op toernee door het land geweest. Ze presenteerden hun bundels op verschillende podia. Genomineerde bundels van vrouwelijke poëten zijn dit jaar Ik trek mijn species aan van Sasja Janssen en Archaïsch de dieren van Hester Knibbe. Aan beide bundels en hun schrijfsters is een uitgebreide pagina gewijd op de website van de poëzieprijs, met een paar gedichten.

Voor Sasja Janssen zie: http://www.vsbpoezieprijs.nl/content?id=173
Voor Hester Knibbe zie: http://www.vsbpoezieprijs.nl/content?id=170



Antjie Krog in de poëzieweek

Antjie Krog, een van de belangrijkste Zuid-Afrikaanse schrijvers van dit moment, komt met enige regelmaat naar Nederland om uit haar werk voor te lezen. Ook dit jaar tijdens komt ze de poëzieweek een nieuwe bundel presenteren, de Nederlandse vertaling van Medeweten, een ‘oordonderende leeservaring, met sagte en kragtige gedigte’.  In de bundel zouden  alle thema’s uit haar eerdere werk samenvloeien: vrouw-zijn, ouder worden, de worsteling met ongelijkheid en racisme in haar Zuid-Afrika en de verhouding tussen mens en universum.

Op Gedichtendag 29 januari wordt Medeweten  gepresenteerd in De Nieuwe Liefde in Amsterdam. Met haar ongeëvenaarde voordracht,  zal Antjie zelf haar gedichten lezen. Daarnaast gaat ze in gesprek met Stephan Sanders over haar werk en haar betrokkenheid bij haar land. Dichters Mark Boog en Marieke Barnas eren haar met een gedicht. De Duits-Afghaanse zangeres Simin Tander – even betoverend als Krog! – zal zingen.
Meer info: http://denieuweliefde.com/programmas/gedichtendag-2015–de-stem-van-antjie-krog.479.html

Op 30 januari is ze in Utrecht, in Tivoli Vredenburg. Tijdens de finale van het NK Poetry slam zal zij tussen de rondes door zal zij uit haar werk voorlezen. Er zijn behalve de 8 finalisten, waaronder Sannemaj Betten, Wieke van der Linden en Marloes Robijn zijn er meerdere optredens; Ellen Deckwitz presenteert.
Meer info: https://www.tivolivredenburg.nl/nl/agenda/detail/1021/Finale_NK_Poetry_Slam_2015

Op zaterdagmiddag 31 januari treedt Antjie Krog op in het RO theater tijdens de Poëzieweek International, samen met o.a. dichter des Vaderlands Anne Vegter.
Meer info: http://www.poetryinternationalweb.net/pi/site/activity/page/24985/Poezieweek-International

Antjie Krog debuteerde op 17-jarige leeftijd met een dichtbundel ‘Dochter van Jefta, en heeft sindsdien zowel proza, poëzie als non-fictie geschreven, eigenlijk allemaal over Zuid-Afrika. In de jaren 90 deed ze voor de radio verslag van de zittingen van de waarheids- en verzoeningcommissie onder voorzitterschap van Desmond Tutu, waar duizenden verslag deden van hun ervaringen met het Apartheidsregime. Ze heeft haar ervaringen met de commissie verwerkt in “De kleur van je hart”, een uniek persoonlijk verhaal dat schokt, verheldert en uitdaagt. Ook haar roman “Relaas van een moord” en haar dichtbundel “Kleur komt nooit alleen nie” (tweetalig uitgegeven) geven de toestand in Zuid-Afrika weer en werpen vragen op als ‘wat gebeurt er met ons nu we alles weten?’ en ‘hoe moet het nu verder?

 



Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR)

IFFR-Poster1Vandaag begint de 44e editie van het Internationaal Film Festival Rotterdam.
Het IFFR heeft als doelstelling het organiseren en daarmee bevorderen van filmfestivals en filmweken in Rotterdam, en alles wat bij komt kijken. Het biedt een gevarieerd en boeiend programma, voor elk wat wils. Daarbij kiest het festival voor jong en opkomend filmtalent, voor filmauteurs met een onafhankelijke en vernieuwende signatuur en voor filmmakers of kunstenaars die innovatief of experimenteel grenzen verkennen en overschrijden. 

Een van de programmaonderdelen is Signals, retrospectieven en filmprogramma’s rond actuele of historische thema’s. Dit jaar is een van de Signals ‘Feminisme’, met als werktitel “What the F?!” Omdat het feminisme na jaren afwezigheid weer een veelbesproken onderwerp is geworden. Waar gaat feminisme over? Alleen over gelijk(waardig)heid, of is er meer? Wat betekent die gelijkheid?
What the F?! wil een bijdrage leveren aan het debat hierover met de vertoning van een reeks hedendaagse films, die de uitgangspunten tegelijk toejuichen én ter discussie stellen. What the F?! biedt, met het feministisch gelijkheidsprincipe in het achterhoofd, verrassende invalshoeken – voor vrouwen én mannen. 

What the Films?!, een overzicht zoals vermeld op de IFFR-website
Cart, een Zuid-Koreaanse protestfilm van letterlijk strijden voor je rechten, waarin een groep vrouwelijke supermarktmedewerkers het management verrast met hun vasthoudende acties
To the editor of the Amateur Photographer, een impressionistische documentaire over een feministisch foto-instituut in Leeds – in veel opzichten een film over feminisme en activisme in de jaren zeventig en nu.
A girl walks home alone at night, waarin een vampirella rondwaart in het fictieve Iraanse ‘Bad Town’. 
Me quedo contigo draait de rollen om in de strijd der seksen en benadert geweld vanuit een confronterend oogpunt. Discussie gegarandeerd!
No men beyond this point is een tongue in cheek-mockumentary, die een wereld beschrijft waarin de man met uitsterven wordt bedreigd. De wereld geregeerd door vrouwen ziet er een stuk beter uit, maar is het wel zo’n utopia, een wereld zonder mannen?
Dreamcatcher van documentairemaker Kim Longinotto  is een aangrijpende film over Brenda, die in Chicago tippelende vrouwen helpt en zelfvertrouwen geeft, dankzij haar energie, humor en bovenal haar eigen ervaring.
Sand dollars is een Dominicaanse film die op een heel tedere manier naar vrouwen kijkt, vertelt over de relatie tussen twee vrouwen van heel verschillende klasse, leeftijd en achtergrond, en hoe hun afzonderlijke verlangens verstrikt raken met de liefde en genegenheid voor elkaar.
The strange Eyes of dr Myes van Nancy Andrews is geen realistische of poëtische vertelling, maar een vrije en oorspronkelijke mix van invloeden, uiteenlopend van musical tot horror, in een verhaal over een wetenschapster die haar onderzoek niet opgeeft, ondanks dat ze door haar omgeving niet serieus wordt genomen.
In de indrukwekkende documentaire Acts and Punishment blikken de leden van Pussy Riot terug op hun spraakmakende performances en de rechtszaak die leidde tot hun veroordeling – intelligent, uitgesproken en tegendraads.
In de Roemeense film Self-Portrait of a dutiful Daughter is veel intiemere rebellie is te zien. De 30-jarige Cristina vindt in een persoonlijk en grappig portret op bescheiden schaal haar eigen weg.

Meer info over festival en programma, inleiding en artikelen:
– https://www.iffr.com
– https://www.iffr.com/nl/iffr-2015/programmaonderdelen/signals-what-the-f/
– https://www.iffr.com/nl/iffr-2015/programmaonderdelen/signals-what-the-f/een-inleiding-door-bianca-taal/
– http://www.opzij.nl/nl/artikel/42269/iffr-neemt-feminisme-onder-de-loep.html



Writers Unlimited

phpThumb.phpVanavond begint de 20e editie van het internationale literatuurfestival Writers Unlimited in Theater aan het Spui en Filmhuis in Den Haag. Een festival met optredens van schrijvers vanuit de hele wereld in meer dan zestig programma’s. Deze lustrumeditie heeft als thema ‘At Home’: het gaat over thuis zijn in de breedste zin van het woord, variërend van de ruimte die we delen met onze geliefden en familie tot het thuishoren in een gemeenschap of een land.

De vrijdagavond en zaterdagavond vormen het hart van het festival. Er is vrijdag een openingslezing door Karen Armstrong, bekend van haar boeken over (wereld)godsdiensten. Daarna zullen op verschillende podia schrijvers voordragen uit werk dat zij in opdracht van het festival schreven, lezen voor uit hun boeken of gaan met elkaar in gesprek over actuele thema’s. Deelnemende schrijfsters zijn o.a. Cynthia McLeod (Suriname), Karin Amatmoekrim, Mensje van Keulen, Petra Stienen, Leela Corman (VS), Jennifer Clement (VS/Mexico), Maaza Mengiste (VS/Ethiopië), Nina Polak, Hester Knibbe, Maria Barnas en Niña Weijers. Christina Branco zal zingen.

Toeval of niet, op deze editie van het festival zijn vele schrijvers te gast die het afgelopen jaar in de literaire prijzen zijn gevallen. Ze geven acte de présence op Friday Night Unlimited (16 januari), Saturday Night Unlimited (17 januari) en op het Schrijversfeest op zondagmiddag 18 januari.

Niña Weijers – Anton Wachterprijs 2014, de tweejaarlijkse prijs voor een literair prozadebuut, voor haar roman De consequenties. Op het festival is zij te gast met de Egyptische auteur Muhammed Aladdin en de Amerikaanse striptekenares Leela Corman in een Engelstalig programma, dat geleid wordt door Arjan Visser (De Tien Geboden)

Hester Knibbe is genomineerd voor de VSB Poëzieprijs, die eind januari wordt uitgereikt. Ze treedt op in Ode aan Remco’s jas op Friday Night Unlimited (16 januari).

Maria Barnas – Anna Bijns Prijs, de onderscheiding voor Nederlandstalige literatuur van vrouwen, voor haar bundel Jaja de oerknal. Zij opent op de 18e het Schrijversfeest met een gedicht.

Mensje van Keulen – Constantijn Huygens-prijs voor haar hele oeuvre. Generatiegenoot Maarten ’t Hart zwaait haar lof toe.

Voor meer info en kaarten:http://www.writersunlimited.nl/winternachten/index.php



Simone de Beauvoir op 25 november

Eerder deze maand is Misverstand in Moskou uitgebracht, een nooit misverstand in moskoueerder vertaalde roman, of grote novelle, van Simone de Beauvoir. Ze schreef het in de 60-er jaren, in de tijd dat ze regelmatig met Jean Paul Sartre op uitnodiging van de Russische schrijversbond de Sovjet-Unie bezocht. Het verhaal gaat over een ouder echtpaar dat op bezoek gaat bij zijn dochter uit een eerder huwelijk. De communistische ideeën van de echtelieden lijken echter te verschillen, gevoed door m.n. wat zij ziet en ervaart in het land. Ze wil snel terug. Hoe gaan beide partners elk voor zich hiermee om en hoe met elkaar? Vanuit beide kanten wordt dit probleem belicht.

Alles welbeschouwd is de titel van het 4e en laatste deel van de autobiografie van Simone de Beauvoir, en nu ook de naam van een avond over het leven en werk van Simone de Beauvoir. Met als aanleiding
het uitkomen van Misverstand in Moskou wordt deze avond georganiseerd door SLAA (Stichting Literaire Activiteiten alles welbeschouwd - avond Simone de BeauvoirAmsterdam) samen met uitgeverij de Geus en de Jonge Historici. Schrijfster Hanneke Hendrix zal de avond openen met een persoonlijk betoog over Misverstanden in Moskou. Leden van de Interbellum Leesclub waaronder schrijfster Esther Gerritsen, schrijfster/theatermaakster Marjolijn van Heemstra, schrijver/regisseur Matin van Veldhuizen en (toneel)schrijfster Marijke Schermer zullen elk op hun eigen manier het werk en het leven van Simone de Beauvoir bespreken. Er zal worden ingegaan op haar jeugd, haar schrijverschap en waarom dit zoveel heeft betekend voor de positie van de vrouw, en haar levensgezel Sartre. Sociaal filosofe Karen Vintges schreef in1992 Filosofie als passie, haar proefschrift over het denken van Simone de Beauvoir. Op 25 november zal ze onder meer spreken over de tegenstrijdigheid in het leven van De Beauvoir. Bracht die hetgeen zij schreef zelf in de praktijk?

De avond vindt plaats in de Tuinzaal van de Tolhuistuin in Amsterdam-Noord, en begint om 20u.
Meer info: http://www.slaa.nl/events/alles-welbeschouwd-een-avond-over-het-leven-en-werk-van-simone-de-beauvoir/