‘De Langstlevende’ door Truus Rozemond

Truus Rozemond woont in Utrecht en is een bekende van onze vrouwenbibliotheek. Eerdere romans van haar waren Tussenruimte, De vorm van Ierland, Een verwaarloosd huis en Weg van de armoede. Van een tweetal staan recensies op onze website.
In De langstlevende is Leon op 66-jarige leeftijd plotseling overleden. Een man en twee vrouwen die tijdens verschillende periodes deel hebben uit gemaakt van zijn leven kijken terug.

René
René leerde Leon kennen tijdens hun studententijd. Hij denkt aan deze tijd terug tijdens een vakantie in Frankrijk, waar hij een wandeltocht maakt met zijn echtgenoot. Hij ziet daar een jongen die hem erg aan Leon doet denken en keert terug naar het verleden. Leon was een uitgesproken jongen met veel talenten, terwijl René timide was en nog niet uit de kast gekomen. Zij vinden elkaar in vriendschap, schaken en muziek. Leon kreeg een vriendin Anna en liet zich meeslepen naar wilde homofeesten. Hij werd actief lid van de communistische partij. Toch bleef hij zoekende en vertrok naar Rotterdam, waar hij zich verdiepte in occulte zaken. Hij werd hypnotherapeut, reïncarnatietherapeut en astroloog.
Terwijl René zich dit alles herinnert, krijgt de lezer ook inzicht in zijn huidige leven. Zijn man Paul is evenwichtig maar wel wat dominant. Hij vindt het gemijmer over Leon overdreven maar is zeker niet jaloers. René is gelukkig met Paul.

Anna
Leon was Anna’s eerste vriendje. Hij trok bij haar in maar van een heftige relatie was geen sprake. Leon was erg op zich zelf maar leunde ook veel op haar. Hij had een slechte relatie met zijn ouders die gescheiden waren. Zijn vader voedde hem op omdat hij beweerde dat zijn ex-vrouw niet in staat was de twee zoons op te voeden. Leon worstelt daarmee.
In de tijd rond de crematie van Leon begint Anna tijdens een korte ziekteperiode de boeken die door Leon zijn geschreven te lezen. Boeken over reïncarnatie en hoe mensen hun vorig leven meedragen.
Anna heeft later een vriendin gekregen, Diana. Deze is sceptisch over Leon’s praktijken. Ook hier merk je dat de huidige relatie van Anna en Diana goed is en veel stabieler dan die van Anna en Leon.

Delphine
Leon is drie keer getrouwd geweest. Uit zijn tweede huwelijk had hij een zoon, Caspar. Delphine is de derde vrouw van Leon. Zij leerde hem als haar therapeut kennen. Zij was toen getrouwd en had 2 kinderen. Zij was erg kwetsbaar en leunde sterk op Leon. Zij zag allemaal duistere krachten om zich heen. Leon leerde haar hoe zij de werkelijkheid moest ervaren en om te leven met het Duister in zichzelf. Hoewel Leon eerst geen relatie met haar wilde, kwam het er toch van. Delphine verliet haar gezin en verhuisde naar Utrecht. Eenmaal getrouwd leerde zij Leon ook van een andere, hardere kant kennen. Annet, de moeder van Caspar krijgt MS en Caspar beschuldigde Leon ervan Annet niet snel genoeg naar een arts te hebben gestuurd. Bovendien vond Caspar hem een goeroe die zijn cliënten misbruikt. Hierop onterfde Leon Caspar. Delphine heeft hier problemen mee en na Leon’s dood probeert zij Caspar te helpen. In de loop van haar verhaal zie je Delphine steeds sterker worden, wellicht doordat Leon overleden is.

De Langstlevende is een psychologische roman en leest vlot door. Er wordt wat mij betreft iets teveel gepsychologiseerd, maar dat is een kwestie van smaak. Er ontstaat een achteraf beeld van de overledene door de ogen van drie heel verschillende anderen. Daarnaast is het aardig hoe er gelijk een inkijk wordt gegeven in de huidige levens van die drie anderen, René, Anna en Delphine, na hun contact met Leon. Je ziet hoe zij in de loop van de tijd veranderd zijn en hoe zij een goed eigen leven hebben gekregen.

Uitgeverij        Magnolia, 2023
Pagina’s          160
ISBN               978 9492 241 627

Recensie door Emilie Jonxis, september 2024