Augustus nieuwsbrief

Beste leensters, leners en andere belangstellenden,

Augustus – zomertijd – alles gaat net een beetje anders dan anders: de openingstijden zijn iets aangepast (geen 1e, maar 2e donderdag vd maand = 10 augustus, en geen 3e, maar 2e zaterdag van de maand = 12 augustus), en er zijn minder recent verschenen boektitels dan gewoonlijk, in uitgeversland doen ze ook wat rustiger aan in de zomer.
En…. vanuit het buitenland de nieuwsbrief mailen blijkt veel lastiger dan gedacht ivm allerlei limieten aan het aantal mails dat je mag versturen. Dus helaas heb ik de nieuwsbrief op dit moment nog aan lang niet iedereen kunnen versturen.

*Daarentegen heb ik op reis wel ‘kennis gemaakt’ met drie heel verschillende vrouwen, uit verschillende tijden in de geschiedenis. Vrouwen die gehoor gaven aan hun innerlijke drijfveren, hun innerlijke overtuigingen en hun gevoel van rechtvaardigheid. Ze namen een eigen plek in in een wereld die daar niet op zat te wachten of die zich zelfs tegen hen keerde.

– In het museum Centre Pompidou Metz is een uitgebreide en mooie overzichtstentoonstelling te zien van het werk van de Franse kunstenares Suzanne Valadon (1865-1938). Un monde à soi. Geboren als Marie-Clémentine Valadon was ze het kind van een ongehuwde wasvrouw. In 1870 was haar moeder naar Parijs getrokken en vestigde ze zich in Montmartre. Op haar 18e werd Suzanne Valadon zelf ongehuwd moeder. Om in haar onderhoud te voorzien werd ze schildersmodel. Zo leerde ze verschillende kunstenaars kennen, begon zelf ook te schilderen en werd door kunstenaars als Toulouse Lautrec, Degas en Renoir aangemoedigd en onderwezen. Ze schilderde portretten, stillevens en landschappen, maar werd het meest bekend met haar naakten en pleitte hartstochtelijk voor de noodzaak om de werkelijkheid te schilderen. Haar rebelse karakter kwam zowel in haar gedurfde kunst als in haar leven als onafhankelijke vrouw ruimschoots naar voren. Ze verdiepte zich in allerlei uiteenlopende kunstvormen, maar sloot zich nergens bij aan. Ze wilde een zelfstandige positie houden en werd daardoor door velen niet serieus genomen.
Meer info: https://www.centrepompidou-metz.fr/en/programme/exposition/suzanne-valadon

– In Domremy la Pucelle (een dorpje aan de Maas in Lorraine) staat het bijzonder gevormde geboortehuis van Jeanne d’Arc. Het boerenmeisje werd geboren in 1412, toen de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland aan de gang was (Engeland bezette aanzienlijke delen van Frankrijk). Volgens de overlevering hoorde ze vanaf haar tiende stemmen. Zo zouden de heiligen Catharina, Margareta en aartsengel Michaël tot haar spreken. Jeanne krijgt te horen dat het land bevrijd moet worden van de Engelsen. Op haar 17e trekt ze naar de nog ongekroonde koning Karel VII en krijgt hem zover dat hij besluit troepen te sturen naar de stad Orléans die op dat moment belegerd wordt door de Engelsen. Onder leiding van de in mannenkleren gehulde Jeanne winnen de Fransen, het blijkt de ommekeer in de oorlog, en ook Reims wordt heroverd. Hierna houden de militaire successen op. Jeanne wordt gevangen genomen door de Bourgondiërs, die haar verkopen aan de Engelsen, die haar op hun beurt willen veroordelen voor ketterij. In februari 1431 verschijnt ze in Rouen voor de kerkelijke rechtbank, wordt veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, en uiteindelijk alsnog tot ketter verklaard. Ze belandt 19 jaar oud op de brandstapel. De veroordelingen worden 20 jaar later nietig verklaard.
In Domremy kun je haar geboortehuis bezoeken met het bijbehorende museum over haar geschiedenis. Een basilique, die gebouwd is op de plek waar Jeanne voor het eerst haar de stemmen hoorde, staat iets buiten het dorpje en is vol schilderingen en beelden van het levensverhaal van Frankrijk’s beroemdste heldin.

– Louise Michel, een tot voor kort voor mij geheel onbekende vrouw, komt in 1830 ter wereld als de buitenechtelijke dochter van een kamermeisje op het kasteel van Vroncourt (Haute Marne), en (zeer waarschijnlijk) de kasteelheer aldaar. Zijn ouders voeden Louise Michel op als hun kleindochter. Ze leert lezen, schrijven, rekenen en piano spelen. Na de dood van de familie Demahis erft haar moeder in 1851 wat land, maar dat is onvoldoende om van te leven. Daarom begint Louise Michel haar studie voor onderwijzeres en opent ze samen met haar moeder een eigen ‘ rije’ school. Ze weigert de eed af te leggen aan Keizer Napoleon III. Even later In 1851 ontmoet Louise Michel Victor Hugo bij Parijs. Ze stuurt hem haar gedichten en krijgt bemoedigende brieven terug. In 1856 gaat Louise Michel les geven in Parijs. Haar moeder verkoopt in 1865 de geërfde grond en verhuist ook naar Parijs om haar dochter te helpen bij het opstarten van een school op Montmartre. Louise Michel sluit zich vervolgens aan bij ‘Le droit des femmes’, een groep die ijvert voor onderwijs en beter betaalde arbeid voor vrouwen. Ze werkt ook voor de ‘Société Démocratique de Moralisation’ die de belangen van de arbeiders in de opkomende industrie verdedigt en neemt deel aan de Parijse Commune. Het is het beeld van hoe Louise Michel in haar leven alles aanpakte wat ze aan onrecht tegenkwam. Altijd droeg ze een zwarte jurk met als enige versiering een rode roos, de kleuren van het anarchisme. Haar hele leven bleef ze schrijven en tekenen en vechten voor sociale gelijkheid, voor onderwijs, voor vrijheid en voor betere leefomstandigheden voor iedereen.
Een vertaald in memoriam over Louise Michel kort na haar overlijden in 1905: https://www.dbnl.org/tekst/_ont001190501_01/_ont001190501_01_0014.php .

*Bij de VPRO-klassieker Zomergasten op de zondagavonden zijn komende weken o.a. te gast
– Op 6 augustus oud Tweede Kamer-voorzitter en politica Khadija Arib: In 1960 in Marokko geboren verhuisde ze op haar 15e samen met haar moeder haar vader achterna naar Rotterdam-Noord. Vier jaar later overleed hij en stonden moeder en dochter er alleen voor. Ze deed een studie maatschappelijk werk en later sociologie, was een informele vraagbaak voor migranten die in Nederland de weg nog niet goed wisten en werkte mee aan de oprichting van de Marokkaanse vrouwenbeweging. Ze had een talent voor regelen en leiding geven en kwam terecht bij de gemeente Amsterdam. Via de PvdA belandde ze in de politiek en ze werd in 2016 gekozen tot Kamervoorzitter. Hoe snel kan het dan gaan: nieuwe verkiezingen, een nieuwe Kamervoorzitter, anonieme klachten over haar gedrag en geschokt verliet ze vrijwel direct de Tweede Kamer. Bij zomergasten wil ze o.a. praten over de strijd die een buitenstaande moet voeren om als volwaardig lid van de samenleving gezien en behandeld te worden.

– Op 13 augustus schrijfster Bibi Dumon Tak: Opgegeroeid in Rotterdam studeerde ze Nederlands in Utrecht. Daar gaf ze taallessen aan migranten en ging aan het werk als journaliste. Ze schreef o.a. over kunst en literatuur voor het kindertijdschrift Boekieboekie. Daar begint haar non-fictie schrijven voor kinderen over dieren, Het koeienboek is haar debuut. Als vertelvorm laat ze dieren spreekbeurten over elkaar geven en zo laat ze ze de feiten in een aantrekkelijke vorm aan de lezer overbrengen. Ook in haar werk voor volwassenen baseert ze zich op de werkelijkheid. In de roman De dag dat ik mijn naam veranderde (2020) schrijft ze over de onmacht, het verdriet en de woede die ze voelt als haar zwager haar na de dood van haar zusje verbiedt om haar neefjes nog te zien. Ze wil op haar ideale televisie-avond een sten geven aan de stemlozen.

– Op 27 augustus theatermaker en choreografe Alida Dors, die zich na haar studie Fiscale Economie ontwikkelde als danseres in de hiphop en breakdance scene,  met een eigen stijl, waarin zij ook les begon te geven. Later kwam daar choreografie bij, en na haar studie sociologie startte zij haar eigen dansgezelschap BackBone. “Alida Dors is een van de pioniers van de hiphop-dans in Nederland en ze hing haar betoog dan ook op aan waarden uit die danstraditie ‘waar kleuren, disciplines en generaties elkaar ontmoeten en versterken’. Centraal stond de cypher, de kring ‘die ieder uitnodigt te communiceren op de manier die je het beste past, aangemoedigd door de energie van de groep en de opzwepende muziek’. Belangrijk daarbij is volgens Dors de crew mentality, waarbij je soms een stapje naar voren en soms naar achteren doet, ‘altijd ter support van de groep als geheel en het gezamenlijke doel’. (bron: o.a. theaterkrant)
Meer info: https://www.vpro.nl/programmas/zomergasten.html

Onlangs uitgebrachte titels
– Gebied 19 is een soort psychologische sciencefictionroman die tijdens de avondklok van de corona-pandemie is ontstaan in de fantasie van Esther Gerritsen. Daarin wordt Tomas op een ochtend alleen wakker. Zijn vrouw en kind zijn nergens te bekennen, de straten blijken leeg. Bij het buurthuis drommen vreemd genoeg de mensen samen. De helft van de wereldbevolking blijkt vertrokken naar een andere planeet. Een verandering die iedereen al had zien aankomen, behalve Tomas.
– In De perfecte dochter vertelt Anne Neijzen over hoe een zorgzame dochter en een veeleisende vader zich tot elkaar verhouden na de dood van hun demente moeder/echtgenote. Er zijn onverwachte ontmoetingen en er komt van alles uit verleden en heden tevoorschijn.

Vertaalde romans
– Ragnarok, ofwel de ondergang van de goden van A.S. Byatt is een sterk autobiografisch verhaal over een klein meisje dat, naar het platteland geëvacueerd tijdens WO II, een bijzonder boek in handen krijgt: een boek met oude noordse mythen dat haar in een compleet andere wereld doet belanden, een wereld vol goden en dieren. Oorlog, ecologische rampen en de constante veranderlijkheid van de wereld zijn een paar van de thema’s die de Engelse schrijfster heeft verwerkt in deze hervertelling van het slotverhaal van de noordse mythologie, een verhaal over de vernietiging van het leven op aarde en de ondergang van de goden.
– Marigold en Rose is het prozadebuut van Nobelprijswinnares Louise Glück. Het is een wonderlijke kroniek waarin wordt verteld over het eerste levensjaar van de tweelingzusjes Marigold en Rose. Ze leren trapklimmen, bekijken elkaar als criminelen door de spijlen van hun bedjes, en beginnen te spreken. Het geeft een beeld van de betoverende wereld van een kindertijd waarin twee karakters ontluiken in een wereld voordat er taal is. Het is proza, een gedicht, maar gelijk ook een briljante autobiografie.
– De nacht in de Telegraph club van Malinda Lo gaat over San Francisco in 1954, waar de 17-jarige Chinees-Amerikaanse Lily Hu worstelt met haar beklemmende omgeving. Ze wordt aangetrokken door het neon uithangbord van de Telegraph Club, een toevluchtsoord voor de queer community. Samen met haar nieuwe vriendin Kath ontdekt ze daar een heel andere wereld die haar beangstigt maar ook aantrekt. Amerika in de jaren 50 is doordrenkt van de angst voor de opmars van het communisme; bovendien hangt de familie van Lily deportatie boven het hoofd. Het is zeker geen veilige plek voor twee meisjes om verliefd te worden.
– Katerina Poladjan werd geboren in Moskou, maar groeide op in Rome en Wenen en woont sinds 1979 in Duitsland. In 2021 werd Hier zijn leeuwen vertaald, over het leven in Armenië (zie ook recensie op de website), Toekomstmuziek beschrijft een vergeten stuk Siberië. Vier generaties vrouwen wonen met twee andere families in een Siberische kommunalka onder één gammel dak. Het is het voorjaar van 1985, de Sovjet-Unie loopt op haar laatste benen, Gorbatsjov is aan de macht, een omwenteling kondigt zich aan. Aan de hand van kleine gebeurtenissen in het leven van alledag laat Katerina Poladjan zien hoe de bewoners van de kommunalka zich staande houden op het kantelpunt van een bekende wereld die verdwijnt en een onbekende die komt.
– Het Parool noemt Het kaartenhuis, debuut van Katy Hays, “een sfeervolle thriller over ambitie en noodlot”. Ann is net afgestudeerd als kunsthistorica, met een specialisatie in de vroege renaissance. Zo belandt ze in The Cloisters, een museum voor middeleeuwse kunst dat is opgebouwd uit brokstukken van 12e-eeuwse Europese abdijen. Daar doet ze onderzoek onder leiding van de charmante conservator Patrick en zijn assistent Rachel, die mooi, rijk en intelligent is, maar ook leugenachtige trekjes vertoont. Algauw vermoedt Ann dat er iets mysterieus gaande is tussen de dikke muren van The Cloisters, waar occulte zaken worden onderzocht.
– Als kind droomde Ana Iris Simón van een leven in Madrid, ver weg van het kale, droge binnenland van La Mancha, waar Don Quichot tegen windmolens vocht. Haar ouders werken bij de post en haar grootouders trekken met hun speelgoedkraam rond, langs kermissen en jaarmarkten, eenvoudige mensen die onderaan de sociale ladder staan. Ze geneerde zich voor haar afkomst, maar als ze begin dertig is en in Madrid dat gedroomde grotestadsleven leidt, realiseert ze zich dat ze jaloers is op wat haar ouders op die leeftijd hadden: een eigen huis en een vaste baan. In Feria schrijft ze liefdevol over het eenvoudige plattelandsbestaan van haar (groot)ouders en vraagt ze zich af wat nu eigenlijk de verworvenheden van haar generatie zijn. (Bron: VPRO-gids)
– Auður Jónsdóttir is een IJslandse auteur; haar romans gaan over familie, in het bijzonder moeder-dochterrelaties. In De schok krijgt hoofdpersoon Saga onverwachts een epileptische aanval. Als ze bijkomt heeft ze géén idee wat er is gebeurd. Het enige wat ze zich nog kan herinneren is dat ze buiten was met haar zoontje. In de daaropvolgende dagen wordt haar geheugen op de proef gesteld. Wat gebeurde er voor de aanval? Wie kan ze vertrouwen? Waarom is haar hoofd zo wazig? Dan komen vergeten herinneringen terug, met een verontrustende waarheid over haar verleden en heden.
– “Honorée Fanonne Jeffers brengt met haar eerste roman, De liefdesliederen van W.E.B. Du Bois, een familielijn tot leven waarin ze racisme, seksisme en klassisme uitdiept. Hieronder ligt een feministische ruggengraat die niet te missen is, zonder dat het er te dik bovenop ligt. Jeffers heeft geen letter te veel geschreven.’ En dat terwijl het boek 800 pagina’s telt.” (bron: het Parool) De van oorsprong dichteres werkte tien jaar lang aan haar geschiedenis van zwart Amerika, verteld vanuit het perspectief van één familie.
– In the Franchise, een afgelegen landhuis bij het Engelse dorp Milford, wonen twee vrouwen over wie veel wordt geroddeld, een moeder en haar dochter. Wanneer een jong meisje uit het dorp verdwijnt en een maand later weer opduikt, beschuldigt ze de vrouwen ervan haar vier weken lang vastgehouden en mishandeld te hebben. De dorpelingen geloven haar graag, en er wordt een proces voorbereid waarvan de uitkomst al bij voorbaat lijkt vast te staan. Alleen dorpsadvocaat Robert Blair twijfelt aan het verhaal van het meisje. The Franchise Affair was in het 18e-eeuwse Engeland een beroemd proces. Josephine Tey herschreef deze zaak tot haar inmiddels klassiek geworden De heksen van Milford.
–  van Stéphanie Schuster  is deel 2 van de Wondervrouwen-trilogie: vier vrouwen vol dromen ontmoeten elkaar in een pittoresk dorpje in Beieren. Aan het begin van de jaren zestig is er veel te doen in het winkeltje van Luise Dahlmann, haar trots. De schappen zijn tot de rand gevuld met verse producten uit de omgeving en lekkernijen van over de hele wereld. Luise wil de concurrentie bijblijven en de klanten vragen om zelfbediening en aanbiedingen. Drie vrouwen staan aan haar zijde: de alleenstaande moeder Helga, die als arts werkt, haar schoonzus Marie, die nu vier kinderen heeft, en Annabel, wier gezin uiteen dreigt te vallen.

Poëzie
– Eva Meijer is naast schrijfster en filosofe ook singer-songwriter; ze schreef al romans, essays, columns en vorige maand verscheen haar poëziedebuut Het witste woord. Ze dicht vooral over liefde – “die ergens tussen het tijdelijke en het eeuwige ophoudt”. Ze laat zien hoe het stoffelijke en onstoffelijke met elkaar is verweven en roept op tot het lezen of horen van wat onze omgeving/de natuur zegt.

Non-fictie
– De Deense Tove Ditlevsen (1917–1976) werd jarenlang gezien als een schrijfster die niet in de literaire kringen van haar tijd paste: ze was een huisvrouw uit de arbeidersklasse met vier gestrande huwelijken en een sluimerende drugsverslaving, waar ze ook nog eens openhartig over schreef. Ze bouwde tijdens haar leven een grote schare fans op, maar werd ook door menigeen neergesabeld. Nu wordt haar rauwe en levendige oeuvre, waaronder de Kopenhagen-trilogie, herontdekt. In Tove Ditlevsen, de biografie tekent Jens Andersen met nieuwe bronnen het tot nu toe meest genuanceerde portret op van de flamboyante en compromisloze schrijfster. Het leest als een roman.
– Decennialang hield Alice Walker een dagboek bij. Openhartig schrijft ze over haar tumultueuze leven: haar strijd in de burgerrechtenbeweging, haar huwelijk met een Joodse advocaat, haar rol als zwarte feministe, haar worsteling met het moederschap, en haar scheiding en daaropvolgende relaties met mannen en vrouwen. Een keerpunt in haar schrijverschap is het verschijnen van het succesvolle De kleur paars, geïnspireerd op de levens van haar grootouders in het arme, gesegregeerde Zuiden van de VS. Op slag zijn haar geldzorgen voorbij en is ze beroemd. Maar het succes heeft ook een prijs. In Bloesem plukken onder vuur. Dagboeken 1965-2000 onderzoekt Alice Walker haar gedachten en gevoelens als vrouw, schrijver, zwarte Amerikaanse, echtgenote, dochter, moeder, minnares, zus, vriendin en wereldburger.
– In Fenomenale vrouwen in de schilderkunst geeft Alison M. Gingeras een overzicht van meer dan 300 vrouwelijke schilders en hun werk, dat zich uitstrekt over bijna vijf eeuwen. Het geeft een rijkere en meer diverse vertelling van het verhaal van de schilderkunst dan tot voor kort werd aangehouden. Met kunstenaars van over de hele wereld, bekende vrouwelijke schilders uit de geschiedenis en de meest spraakmakende rijzende sterren van vandaag. Een alfabetisch geordende, kleurrijke keuze uit de kunstgeschiedenis waarin geen kunststroming of -stijl onbenoemd blijft. Elke kunstenaar komt aan bod met zowel een iconisch werk als een beknopte tekst met alle onmisbare informatie over haar leven en werk.
– In haar Feminisme gaat de wereld redden verweeft Lauren Bastide feministisch gedachtegoed met haar persoonlijke ervaringen als een vrouw die heeft te lijden onder opgelegde rolpatronen, angst voor ouder worden en seksueel geweld. Als we het hebben over de positie van vrouwen komt alles samen, stelt de journaliste en activiste. Feminisme gaat ook over liefde, familie, rechtspraak, gezondheid, werk en zelfs onze omgang met de natuur, zegt ze. Ze probeert antwoorden te formuleren op de urgentste vragen van onze tijd en droomt van een wereld waarin iedereen allemaal vrij is om zichzelf te zijn en onbelemmerd lief te hebben, van een samenleving waarin mensen voor elkaar zorgen en misstanden rechtgezet worden.

Activiteiten, dit keer allemaal buiten Utrecht:
– Voor de reislustigen: t/m 5 november brengt Mu.ZEE in het Belgische Oostende een eerbetoon aan impressioniste Anna Boch (1848-1936), 175 jaar na haar geboorte. De tentoonstelling richt zich op Anna Boch als kunstenares en als vrouw aan het einde van de 19e eeuw in België. Ze stond bekend als zeer vooruitstrevend: ze bezat een auto, reisde veel en vaak alleen – niet gebruikelijk als vrouw in die tijd. Net als bij andere impressionisten nemen zeelandschappen, de natuur en reizen een belangrijke plaats in in haar werk. En net zoals haar impressionistische tijdsgenoten Berthe Morisot in Frankrijk of Mary Cassat in de V.S, wordt ook Anna Boch geboren in een erg welgesteld milieu. Haar broer was ook schilder en haar neef grondlegger van impressionistische kunstenaarsgroepen. Anna Boch was naast kunstenares een groot muziekliefhebber en kunstverzamelaar.
Meer info: https://www.muzee.be/nl/anna-boch-een-impressionistische-reis-
– Ondanks dat het pas in september begint, wil ik het nu alvast vermelden: de ILFU Academy in Utrecht organiseert dit najaar twee leescursussen over twee grote schrijfsters: Virginia Woolf en Annie Ernaux. In de eerste wordt o.a. nagedacht over de manieren waarop Virginia Woolf de leef-, gevoels- en gedachtenwereld van haar personages vormgeeft, rigoureuze categoriseringen in twijfel trekt en een feministisch-egalitaire visie presenteert als alternatief voor het Victoriaanse, patriarchale, imperialistische wereldbeeld. Het werk van Annie Ernaux vertrekt vanuit haar eigen maatschappelijke positie als vrouw die opgroeide in een eenvoudig arbeidersmilieu, en verbindt persoonlijke ervaringen met reflectie op de relatie tussen het individu en het collectief.
Meer info: https://ilfu.com/agenda/ilfu-academy en https://ilfu.com/agenda/ilfu-academy-cursus-virginia-woolf-lezen

Bibliotheeknieuws:
– Omdat het zomertijd is, en een aantal van ons op stap is, zijn de openingstijden van de bibliotheek in augustus net een beetje anders dan ’gewoonlijk’. Iedereen die wil komen rondkijken en/of boeken lenen en terugbrengen is echter van harte welkom op de aangegeven tijden.
– In september gaan we weer beginnen met het een nieuw leesgroep-seizoen. We zullen 8 nieuwe boeken bespreken die passen in de collectie van onze bibliotheek. Het zullen half om half klassiekers zijn en recente titels. Als je belangstelling hebt, er zijn een paar plaatsen open. De (voorlopige) nieuwe lijst staat op onze website: https://vrouwenbibliotheek.nl/2023/07/29/leesgroep-2023-2024/.
Meer info kan je ook opvragen via info@vrouwenbibliotheek.nl

Nieuwe boeken in de bibliotheek
De omwenteling van Suzanna Jansen, Ei, foetus, baby van Trudy Dehue, De revolutie van Pelle van Conny Braam, De bruiloft van Dorothy West eventueel ook  belangstelling voor Het onvergetelijke jaar van Tomoko van Yoko Ogawa

Nieuwe recensies van deze maand als link bijgevoegd:
– https://vrouwenbibliotheek.nl/2023/07/06/achteraf-bezien-door-elizabeth-jane-howard/
– https://vrouwenbibliotheek.nl/2023/07/14/zusters-door-oksana-zaboezjko/
– https://vrouwenbibliotheek.nl/2023/07/20/naar-lillehammer-door-vonne-van-der-meer/
– https://vrouwenbibliotheek.nl/2023/07/22/de-nichtjes-door-aurora-venturini/

De leenbijdrage voor 2023 is opnieuw vastgesteld op € 26,-. Je kunt hiervoor onbeperkt boeken lenen en/of vriendin/vriend van de bibliotheek zijn. Vanaf juli geldt een leenbijdrage van € 15,- voor de rest van het kalenderjaar. Iedereen die boeken leent en/of wil gaan lenen wordt vriendelijk verzocht dit bedrag over te maken op ons banknummer NL18 RABO 0366 0430 05 ten name van Stichting Es Scent ovv naam en ‘leenbijdrage 2023’. Meer overmaken om de vrouwenbibliotheek extra te ondersteunen mag natuurlijk altijd.
Eenmalig een boek lenen kan ook. De bijdrage hiervoor is € 1,- per boek, met een startbedrag van € 5,- per kalenderjaar.

Op www.vrouwenbibliotheek.nl is meer informatie over de bibliotheek te vinden en veel recensies; de nieuwsbrief is ook te lezen via onze website.

Marjolein Datema                                                                                  Le Martinet, 30 juli 2023