‘De verdwenene’ door Lot Vekemans

Het verhaal van De verdwenene beleven we door de ogen van hoofdpersoon Simon, een nogal sneue man, van buitenaf gezien. Zelf is hij echter best tevreden en zelfs wel trots: hij heeft zich met succes ontworsteld aan zijn familie door naar Canada te emigreren. Hij is de helft van een eeneiige tweeling en voelde zich in Nederland steeds in de schaduw staan van zijn meer succesvolle en sociaal vaardige broer Ruud. De verdwenene begint met de vraag van Simons zus Hanne of haar 16-jarige zoon Daan een tijdje bij hem kan wonen, omdat die ‘de weg kwijt is’. Met tegenzin stemt Simon toe: daar gaat zijn vrijheid.

Simon en Daan liggen elkaar niet erg, maar er ontstaat na enige tijd toch een soort routine. Daan wil echter dolgraag naar de Rocky Mountains en daar blijft hij om vragen. Uiteindelijk stemt Simon in met een weekenduitstapje. Simon heeft last van zijn been en daarom sluit Daan zich voor een paar lange wandelingen aan bij Chris en zijn zoontje Quinn, die ze toevallig tegenkomen. Van de laatste trip komt Daan niet terug. Alles wordt ingezet om de jongen te vinden, waarbij Simon op een gegeven moment door zijn terughoudendheid en bokkige optreden door de politie wordt gewantrouwd en gezien als mogelijke dader van de verdwijning. De ouders van Daan komen over, waardoor alle familierelaties weer onder het vergrootglas komen te liggen. Ik zal de afloop hier niet vertellen, want de spanning over de afloop houdt de vaart in het boek, ondanks alle interne bespiegelingen van Simon.

De verdwenene is een geslaagde combinatie van een spannend verhaal over een verdwijning in de bergen en een psychologisch familiedrama. Rode draden in het verhaal zijn de destructieve relaties tussen broers (in alle generaties van Simons familie), de niet erg effectieve wijze waarop familieleden en partners met elkaar omgaan, het gebrek aan eerlijkheid in woord en daad bij vrijwel iedereen, en de vraag of het mogelijk is gelukkig te zijn zonder enige hechte relatie. De zelfgekozen afzondering die Simon gekozen heeft komt voortdurend terug, wat de vraag oproept of ‘de verdwenene’ uit de titel betrekking heeft op Daan of op Simon zelf.

Lot Vekemans (1965) is een succesvol schrijfster van toneelteksten. Haar werk is in 22 talen vertaald en in meer dan 35 landen opgevoerd. De verdwenene is haar tweede roman. Voor haar debuutroman Een bruidsjurk uit Warschau (2012) werd ze genomineerd voor de Anton Wachterprijs. Vooral de dialogen in haar romans laten haar toneelachtergrond zien. Haar beeldende schrijfstijl maakt het boek ondanks de niet erg knuffelbare hoofdpersoon aangenaam om te lezen.

Uitgeverij      Cossee, 2021
Pagina’s        249
ISBN           978 9059 369 412

Recensie door Marianne van der Weiden, december 2021