We lezen maart 1913. Nellie Reid gaat samen met hun drie kinderen weg bij haar man Frank Reid. Ze vertrekt zonder het kindermeisje. Frank merkt er niets van tot hij thuiskomt na een dag werken op de drukkerij. Nellie schreef Frank als afscheid alleen een brief, hij is zwaar aangeslagen. Zo heb je een gezin, zo is het plotseling verdwenen. Maar Nellie bedenkt zich en zet de drie kinderen op de trein naar Moskou. Zelf gaat ze naar Engeland. Frank krijgt een telefoontje van de stationchef van station in Moskou met het verzoek zijn drie kinderen op te komen halen.
Er breekt een moeilijke tijd aan voor Frank. Hij regelt na vele omwegen een kindermeisje dat voor de drie kinderen zorgt. Die raken gehecht aan het kindermeisje Lisa. Ook Frank raakt gehecht aan Lisa. Hij doet erg zijn best en schrijft zijn vrouw Nellie elke dag een brief. Maar Nellie is niet in Norbury en leest de brieven nooit. Frank heeft geen idee waar Nellie is. Pas tegen het eind van het verhaal krijgt Frank duidelijkheid over waar Nellie is en waarom ze bij hem wegging. Selwyn Crane, de boekhouder van drukkerij Reidka, licht hem in over het hoe, wat en waarom van de situatie.
De kinderen van Frank en Nellie gaan een jaar later naar het vakantiehuisje van de familie Reid, als het bijna lente is in Rusland. Op de terugweg zet Lisa de drie kinderen op de trein naar Moskou en gaat zelf met een andere trein naar Berlijn. Ze doet dit onaangekondigd, de geschiedenis herhaalt zich. Opnieuw wordt Frank opgebeld door de stationchef van het station in Moskou met het verzoek zijn drie kinderen op te komen halen. Na hun thuiskomst begint de Russische lente. De ramen gaan weer open en de grote schoonmaak begint. De kippen gaan weer in hun buitenren. Alles en iedereen begint opnieuw te leven na de donkere wintermaanden. En midden in die grote schoonmaak komt Nellie weer thuis. We lezen lente 1914. De laatste regel van het boek vertelt over Nellies thuiskomst.
In Het begin van de lente, dat precies een jaar duurt, is Frank Reid flink van slag door Nellies vertrek. Hij stuntelt met alles. De zorg voor de drie kinderen is de rode lijn van het verhaal. Er komen veel personages in voor en dat maakt het een heel levendig verhaal met veel actie, een aantrekkelijk boek om te lezen. Het verveelt geen moment.
Meer info over Penelope Fitzgerald op de website van uitgeverij Karmijn. Ze zijn een paar jaar geleden begonnen met het successievelijk vertalen van haar boeken. Deze vertaling is de vierde van de negen romans die zij schreef.(http://www.uitgeverijkarmijn.nl/auteur/penelope-fitzgerald/)
Uitgeverij Karmijn, 2018
Pagina’s 210
Vertaald uit het Engels door Johannes Jonkers (The beginning of spring)
ISBN 978 9492 168 221
Recensie door Bianca van Leeuwen, mei 2018
