Recensies

Paradijsoffer door Kristina Ohlsson

Van de Zweedse Kristina Ohlsson , die 34 jaar is, verscheen vanaf  2009 elk jaar een nieuwe thriller met Fredrika Bergman en Alex Recht. Paradijsoffer is de vierde. Heb je de eerste drie niet gelezen, geen nood, van elk boek kan afzonderlijk worden genoten. Het is een zogenaamde stand-alone, een zelfstandig te lezen thriller.

Fredrika werkt bij het Zweedse Ministerie van Justitie en Alex Recht is inspecteur bij de Rijkspolitie. Fredrika moet zich buigen over de juridisch-administratieve afwikkeling van de uitzetting van een vermeende Algerijnse terrorist. In Stockholm zorgen vier gelijktijdige bommeldingen voor een gigantische chaos, waar de hele politiemacht bij uitgerukt is. Is het menens of een schijn-manoeuvre? De volgende dag wordt er een Boeing 747 gekaapt, en de vraag is of de kaping, de bommeldingen en de uitzetting met elkaar verband houden.
Eden Lundell, hoogste chef van de anti-terreur eenheid van de Zweedse Veiligheidsdienst Säpo, coördineert alle Zweedse diensten, heeft contact met de betrokken ministers en met de veiligheidsdiensten van de landen waar de kaping mee te maken heeft, o.a. de V.S. en Duitsland.  De samenwerking tussen de diensten en de landen en de hele procedurele gang van zaken maakt deze thriller bijzonder boeiend. De vliegtuigkaping, waarbij 400 mensen kunnen omkomen als er verkeerde beslissingen worden genomen, en als de brandstof opraakt terwijl de Boeing nog niet kan landen, is adembenemend spannend en goed beschreven. Alex Recht is behalve professioneel ook persoonlijk betrokken bij de kaping. Een eventuele fatale afloop krijgt daardoor een grote impact.

Schrijfster Kristina Ohlsson heeft bij de Säpo, de Zweedse Veiligheidsdienst, gewerkt. Ze is politicologe. Ze werkte als veiligheidsanalyste en was expert in het conflict in het Midden Oosten en in de buitenlandse politiek van de EU. Ze heeft voldoende ervaring om geloofwaardig te kunnen schrijven over de manier van doen van de instanties die zich bezighouden met het onderwerp veiligheid. Een voorbeeld van een thriller die betrouwbare informatie geeft over een onderwerp waar de lezer over het algemeen niet goed van op de hoogte is. Een boeiend en leerzaam onderwerp. Een thriller is een makkelijke en amusante manier om kennis te nemen van interessante informatie.

Kristina Ohlsson laat haar personages uitspraken doen, die aanzetten tot doordenken. Bijvoorbeeld over het publiek dat na verscheidene aanslagen minder kritisch wordt ten aanzien van de wetten die hun integriteit aantasten. Aanslagen maken mensen bang en daardoor zijn we bereid maatregelen van de overheid te tolereren, die onze persoonlijke privacy met voeten treden. Mag je afluisteren zonder toestemming van een rechter-commissaris? Mag je mensen oppakken zonder arrestatiebevel? Of  bijvoorbeeld over de woede en razernij van jonge mensen, die alle respect voor het leven de rug toekeren en kiezen voor geweld als middel om veranderingen teweeg te brengen. Hun woede en razernij hebben geen persoonlijke achtergrond, maar een ideologische. Kunnen we die beweegredenen herkennen? Hoe zouden we daarmee om kunnen gaan?

De belangrijkste vrouwelijke personages in Paradijsoffer, Fredrika Bergmann en Eden Lundell, zijn krachtige vrouwen met topfuncties. Ze houden zich bezig met belangrijke beslissingen op nationaal en internationaal niveau. Op zakelijk niveau staan ze stevig in hun schoenen, maar in hun gedachten over hun privéleven vragen ze zich voortdurend af waarom ze ook alweer getrouwd zijn en wat hun bezield heeft om kinderen te nemen. Ik had moeten turven hoe vaak hun gedachten naar die onzekerheden afdwalen. Gedachten in vraagvorm zijn kwellend, zolang ze niet beantwoord worden.  Innerlijke vragen zonder antwoord hollen mensen uit, omdat het antwoord impliciet besloten zit in de vraag. En dat antwoord is altijd negatief.  Zoiets als: ‘ik had met dit werk geen kinderen moeten nemen.’ Fredrika en Eden geven zichzelf geen antwoorden, ze blijven steken in de vraagvorm en dus gaat de gedachtenstroom negatief verder en lopen hun onzekerheidgedachten er steevast opuit dat ze bijna in paniek raken als ze zich voorstellen dat ze gezin en kinderen zouden kunnen kwijtraken. Negatieve gedachten hebben de neiging zich uit te breiden als een vetvlek. Fredrika en Eden, twee intelligente personages, denken zichzelf regelmatig de paniek in. Gedachtentraining zou hun leren hun vraag om te zetten in een bewering, die altijd achter een dergelijke vraag zit. De bewering zou bijvoorbeeld kunnen zijn: ‘ik heb voor mijn kinderen en partner onvoldoende aandacht.’  Een bewering kunnen ze op waarheid onderzoeken, en geeft hen de mogelijkheid het probleem op te lossen. Na onderzoek en oplossing verdwijnen die vragen vanzelf uit hun gedachten, en daarmee verdwijnen hun onzekerheden. De personages die Kristina Ohlsson beschrijft zijn zo echt menselijk dat ik ze een gedachtentraining zou toewensen.

Fredrika Bergmann heeft in dit vierde boek van Kristina Ohlsson een kleinere rol dan Eden Lundell. Eden Lundell is zo’n interessant personage, dat ze wat mij betreft hoofdfiguur zou mogen worden in een nieuwe thrillerreeks van deze schrijfster. Ze is honingblond en half joods, is een flitsende verschijning, super-intelligent, een autoriteit, jongleert met de tijd voor haar werk en haar gezin, rookt af en toe een sigaretje, is vasthoudend en heeft ‘een verleden’ waar ze niet trots op is.

Zal ik Kristina Ohlsson eens mailen of ze daarover wil nadenken?

Uitgeverij              the House of Books, 2013
pagina’s                  352
vertaald                  uit het Zweeds door Ron Bezemer (Paradisoffer)
ISBN                       978 9044 340 440

Recensie door Hannah Kuipers, april 2014

image_pdfimage_print
Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Powered by: Wordpress
Geverifieerd door MonsterInsights